________________
+ सिद्धान्तसार..
(६५)
ने (पाम्यो डे पण पालतो नथी अथवा अप्राप्ती ने). तेथी देश-विराधक कह्यो. हवे एना लक्षणनी गाथाः- जाणंतो तिरतो, निवाघाए नकुण, जोधम्मं साया सुह पमिवद्धो, देसेण विराहगो मणुः ॥ १॥ ता त्यां जे तात्रीजो पु० पुरुष जात, से ते पुरुष सी० क्रियावंत पण , अने सु० ज्ञानवंत पण जे. जा ते पापथी निवयों ने अने वि० सम्यक्त श्रुत धर्म जाएयो जे. ए० एहने गो हे गौतम ! म में स० सर्व (त्रणे प्रकारना मोक्षमार्गनो) आराधक कह्यो. हवे इहां श्रुत शब्दे करी ज्ञान दर्शन, अने शील शब्दे करी चारित्र तप संग्रहवाथी आराधना होय, एटले समुदित शील तथा श्रुतने विषे श्रेयपणुं कडं. ते विषेष गाथाःधम्मे उवहियाणं, जंकरणि जंसुए निदिऊं, विरियस्स श्रनिग्गुहो, तत्थय बाराहणा नणिया ॥१॥ एवा पुरुषने हुं सर्व-आराधक कहुंडं. त० त्यां एंति वाक्यालंकारे जे० ते च० चोथा पुरुषनी जात, से ते पु० पुरुष असी क्रियावंत पण नथी अने असु० ज्ञानवंत पण नथी. अ० ते पापकर्मथी निवत्यों पण नथी अने अ० धर्म पण जाएयो नथी. एप एहने गो हे गौतम ! मण में स० सर्व-विराधक एटले ज्ञान दर्शन अने चारित्र, ए त्रणेनो विराधक मिथ्यादृष्टि कह्यो. तथा अणपाम्या श्राश्री सर्व-विराधक कह्यो. हवे श्राराधकनेज वली विशेष नेद करोने कहे जे. ते पाठ लखोए बोए:
कश विहेणं नंते! आराहणा पंगो ! तिविदा आरादणा पं०२० णाणारादणा दंसणारादणा चरित्ताराहणा. णाणारादणाणं नंते ! कशविदे पं०? गो०! तिविदा पं0 न कोसिया मधिमा जहणा. दंसणारादणाणं नंते ! एवंचेव तिविहावि एवं चरित्तारादणावि॥ (अर्थः-पुर्ववत् पानेत्रीजे.)
हवे उपर कहेली आराधनाना नेदनोज मांहोमांहो उपनिबंधन करतो कहे . ते पाठ लखीए बीए:
