________________
+ सिदान्तसार..
(३९५) श्च्चेएणं दुविदेणं विणयमुलेणं धम्मेणं अणुपुत्रेणं अहकम्मपगमी खवेत्ता लोगा पश्गणा नवंति ॥
अर्थः-ते काले ते० समये था थावरचापुत्र स० त्यां सोगं. धिका नगरीए श्रावी नतर्या (समोसा). प० प्रखदा वांदवा नीसरी.सुप सुदर्शन पण नि0 वांदवा निकट्यो. ते था० थावरचापुत्रने वं० वांदे न० नमस्कार करे वं० वांदीने, नमस्कार करीने ए० एम कहे तु तमारा किंग धर्मनो मूल शुं प० कह्यो ? तातेवारे था० थावरचापुत्र सु सुदर्शनना ए० वु एम कह्याथो तं ते सु सुदर्शनने एण्व० एम कहे सु हे सुदर्शन ! श्रमारे वि० विनयमूलधर्म प० करो. से ते पण वि० विनय मूल धर्म दुबे प्रकारे पंछ कह्यो तं ते कहे . श्रा० ग्रहस्थ विनय धर्म श्रने अण् अणगार ( यतिनो) विनय धर्म. तक तीहां जे० जेते अ० ग्रहस्थ विनय धर्म से ते पंण् पांच अणुव्रत सासि सात शिक्षावत ए अग्यार उ० श्रावकनी पमिमा. ए ग्रहस्थनो विनय धर्म. त तीहां जे जे अ० (अणगार) साधुनो विनय धर्म से ते पं०म० पांच महाव्रत कह्यां तं ते कहे . सपा सर्वथा प्राणातिपात जीव मारवाथी निवर्तवु ते, सण्मु सर्वथा जुलु बोलवाथी निवर्तवं ते, सण्श्रण सर्वथा श्रदत्तादान लेवाथी (चोरी करवाथी) निवर्तवं ते, सम्मेण सर्वथा मैथुनथा निवर्तवं ते, स०प० सर्वथा परिग्रहथी निवर्त ते, सराण सर्वथा रात्रीभोजनथी निवर्तवं ते जाण् यावत् मि क्रोध, मान, माया, लोन, रागद्वेष इत्यादिक मिथ्यात्व दर्शन शक्ष्य अढारपाप स्थानकथी निवर्तवं ते, द० दस प्रकारे प० पचखाण बा० बार प्रकारे नि यतिनी पमिमानो विनय धर्म ३० इत्यादिक. F० बे प्रकारे वि० विनय मूल ध० धर्म अ० अनुक्रमे अण्कप० ज्ञानावरणी आदिक आठ कर्मनी प्रऋतिने खण् खपावीने लोग लोकाग्र प० मोक्षमधे प्रतिष्टान न थाय.
नावार्थ:-हवे जुउँ ! आ पाउमा एम कडं डे के, थावरचापुत्रे सुदर्शन शेवने धर्मनुं मूल विनय कह्यो. ते विनयना बे नेद कया. आ. ,
