________________
१९०)
+ सिद्धान्तसार
विग्ग समणं ३ वंदइ नमसइ वंदित्ता नमंसित्ता जेणेव संखेसमणोवासए तेणेव उवागच्छति २त्ता संखंसमणोवासग वंदति नमसंति एयमहंसम्मं विणएणंनुजो श्खामेश॥
अर्थः–त सेवारे से ते सं० शंख श्रमणोपासक सण श्रमण जगवंत श्रीमहावीर प्रत्ये वं वांदे न नमस्कार करे, वांदीने नमस्कार करीने ए एम कहे-को क्रोधने वशे पीमित नंग हे जगवान ! जी० जीव कि बंग शुं बांधे? कि प० | पृष्ट करे? किंचि० शुं चोणे ? किंजण शुं नपचय करे ? ए प्रश्न उत्तर. संग हे शंख ! को क्रोधने वशे पीमित जीव प्राण आयुकर्म वर्जीने स० सात कर्भ प्रक्रति सि सिढस बंधणे बांधी होय ते ध० अढ बंधणे करे (कगेर बांधे).जण्जेम.पहेला शतकने विषे अ० असंवुम अणगारना अधिकारे कयुं तेम इहां पण केहे. जा० जावत् अ० संसारमा नमे. मा० मानने वशे पीमीत जीव जं० हे नगवान! इत्यादिक ए० एमज ए० एम मा० मायाने वशे पीमीत जीव पण ए० एम लोग लोनने वशे पण कदेवा जाग यावत् अ० संसारमा परिज्रमण करे. त० तेवारे से ते स० श्रमणोपासक स० श्रमण जगवंत श्री माहावीरना समिपथी ए० ए अर्थ सो सांजलीने निण् हृदये धा. रीने लिए जय पाम्या त० (त्राग मनने विषे उठेग पाम्या). सं० संसारना जयथी नविग्न थया थका स श्रमण नगवंत श्री माहावीर प्रत्ये वंग वांदे न नमस्कार करे वं० वांदीने न नमस्कार करीने जे ज्यां सं० शंख श्रमणोपासक डे ते त्यां उ० आवे, आवीने सं० शंख श्रमणोपासकने वं वांदे न नमस्कार करे. ए पूर्वोक्त अर्थ सनले प्रकारे वि० विनये करी जु० वारंवार खाण खमावे.
जावार्थः-हवे जुर्म ! आ पाउमा शंखजी श्रावके क्रोध मानथी श्रावकोने निःसल करवा माटे जगवंतने क्रोध, मान, माया अने लोजनां फल पुबयां. तेवारे जगवंते कयु के, सात कर्म ढीला बांध्यां होय ते गादां बांधे; यावत् चार गतिमा वारंवार परित्रसण करे. ते वचन सां
