________________
( १४० )
सिद्धान्तसार
तेवारे तेरापंथी कड़े बे के " आलंदजी सरीखा पकिमाधारी श्राव कने छात्र नही, ने दान दीधामां गुण (व्रत) होय तो कोइ पण परिमाघारी - श्रावकने दान दइने संसार परित कीधो, एवं सूत्रमां चायुं होय तो पाठ बतावो; तथा कोइने बारमुं व्रत निपन्युं याल्युं होय तो बतावो सूत्रमां का विना वात शी रीते मानीए.” तेनो उत्तर
हे देवानुप्रय ! घणां सूत्र तो विछेद गयां छाने बीस सूत्र रह्यां. मां पण घणी वातो मोघम कही बे. तमे सूत्रमां चाव्यानुं पुढो बो तो, साधवीने दान देश कया श्रावके संसार परित कीधो ते मूल पाठ बता. तथा केवलीने दीधाथी कोइने बारमु व्रत निपन्युं होय तो ते पण बतावो ए सूत्रमां चाल्या विना केम मानो बो. तमारी कड़ेीने लेखे तो ए पण न मानवुं जोइए. तेवारे तेरापंथी कदे बे के "केवलीना तथा वारज्याना गुण तो साधु सरीखा बे. ते साधुनुं दान बारमा व्रतमां सूत्रमां गम ठाम चाल्युं बे. ए सरखापणाथी मानीए बीए.
"
त्यारे हे देवानुप्रय ! दसाश्रुतखंधमां खाणंदजी सरखा पनिमाधारी श्रावक ने 'श्रमण नूय (साधु जेवा)' कह्या बे. ते अभ्यारमी परिमानुं नामज श्रमण नुय बे. एटले पनिमाधारीने साधु सरीखा कहीए. जो साधुने दान दीघां संसार परित करता हशे तथा बारमुं व्रत निपजतुं दशे तो श्रव्यारमीपमिमाधारी श्रावकने साधु सरखा कह्या बे, तेमने दीघानुं फल साधुने दान दीधा सरखं केम नही दशे ? ए सरीखा का ए अनुमानथी जाणवुं जोइए. वली पकिमाधारी - श्रावकने दान दीधामां पाप होय तो पमिमामां तो साधुनी पेरे मागी खावुंज कयुं छे. पािधारी तरे ने दान दइने घणा जीव मुबे, एवी करणी श्री वीतरागदेवे केम बतावी ?
या तो एवं थयुं. जेम ढाके, बंगाले छाने कामरुदेशमां अनेक ग (धूर्त) मित्र बे, पण एथीए नपर लखी श्रद्धावाला गुरुनुं श्राश्चर्य a, ए धर्म करवो शीखव्यो के धाऊं पामवा शीखव्युं ! वली पमिमाघारीने दान दीधामां पाप होय तो पकिमाधारी चोर करतो पण