________________
( ३०८ )
+ सिद्धान्तसार..
%
अनर्थ पाप केम करे ? वसी तमे कहोगो के, “देती सेती वेला मौन रहेवं, ने पनी पाप उसखावी देवू.” तो हे देवानुप्रीय ! ज्यारे केशील. मण मुनीराजने प्रदेशीराजाए दान देवा बाबतमा निवेदन कर्यु, ते वखते राजा केहेने दान दश रह्यो इतो अने कोण लश् रह्यो हतो के मेथी श्री केशीश्रमण मुनीराजे निषेध न कर्यो ? पण एम जाणजो के, श्री जैनमार्गमा प्रत्यक्ष अने परोक्ष पूर्वोक्त दान विषयमा मुनीए मध्यस्थ रहे. जो एम न होय तो एटलां अष्टान्त आप्यां तेम एक अष्टान्त वली दश्ने दान देवामां पाप केम न सरधाव्यु ? पण जाणजो जे श्री. वीतरागदेवनी, केशीश्रमण मुनीराजनी अने प्रदेशीराजानो तमारा सरखी श्रझा नहोती के, दानमां पाप मानी निषेधे. वली तुंग्या नगरनीना श्रावक परमविवेकी, जैन मार्गना जाण, प्रजुना हस्त दिक्षित लघु पुत्रसमान, तेमनो आलावो वर्णव्यो; त्यां दान आश्रीत्रण आलावा कह्या जे. तेनी शाख सूत्र जगवती शतक बीजे नद्देशे पाचमे. ते पाठःतेणं कालेणं तेणं समएणं तुंगियानामं नयरी दोबावणन. तीसेणं तुंगियानयरीए बदिया उत्तरपुरनिमे दिसि नाग पुप्फवश्एणामं चेइए होडा वणन. तबणं तुंगियाएनयरिए बहवे समणोवासगा परिवसइ अढा दित्ता वित्रिण विपुल जवण सयणासण जाण वादणाणा बहु धण बहू जाय रुवयवया आग पनग संपत्ता विडिमिय पउर जत्त पाणा बहुदासि दास गो मदिस गवेलग प्पप्पनूया बहु जणस्स अपरिनूया. अभिगय जीवाजीवा नवलद पूणपावा आसव संवर णिधर किरिया दिगरण बंध मोक कुसला र असदेद्या देवासुर नाग सुवण जकरकस्स किन्नर किंपुरुष गरुलगंधव मदोरगादिएहिं देवगणेहिं निग्गंथाओ पावयणाओ अणकमणिद्या निग्गंपावयणे निस्संकिया :