________________
+ सिद्धान्तसार..
परपरिवाए नकोसे अवकोसे उन्नय जनामे उन्नामे एसणं कइवणे पं.? गो.! पंचवणे जदा को तहेव ॥ अद नंते! माया उवहि नियमि वलए गहणे णुमे कक्के कुरुए जीमे किविसे आयरणया गुहणया वंचणया पलिउंचणया साइजोगेय एसणं कश्वणे पं.? गो.! पंचवणे जदेव कोदे।अह नंते! लोने वा मुना खा गेहि तएहा निळा अनिका
आसासणया पत्राणया लालपणया कामासा नोगासाजीवीयासा मरणासा नंदी रागेएसणं कइवणे पं? गो.! जहेव कोदअनंते! पेये दोषे कलदे जाव मिग दंसणसल्ले एसणं कश्वणे? गो. जदेव कोहे तदेव चौ फासे ॥
अर्थः-रा० राजग्रहि नगरीने विषे जाग जावत् गोतम ए० एम कहेले. श्रथ हवे नं० हे नगवान ! पा प्राणातीपात मु मृखावाद अन् श्रदत्तादान मे० मैथुन अने प० परिग्रह ५. ए पांच ए० एने विषे का केटला व० वर्ण का केटला गं गंध का केटला र रस अने क० केटला फा० फर्स पं0 कह्या? इति प्रश्न. नत्तर. गोण्हे गौतम ! ते कर्मने पुजलरुपपणाथी(पुजलात्मक डे तेथी) वर्णादिक होय. एटला माटे पंण्पांच वर्ष कुण्बे गंध पं० पांच रस अने च० चार फर्स (स्निग्ध, रुक्ष, शीत श्रने नष्ण. ४) शुक्षम परिणामी पुजलने होय. कर्म शुक्षम परिणामी डे ते माटे. अ० अथ हवे नंग हे नगवान ! कोहे कर्म उपार्जनहार सामान्यरुप प्रणाम ते क्रोध १, अने को विशेषरुप ते कोप , रोकीधनो अनुबंध ते ३, दो स्वात्म अने परात्मने दोषे ते ४, धापरायो अपराध न सहे ते ५, सं० वारंवार क्रोधरूपी अग्नि बले ते ६,क० मोटा शब्देकरी जुंमा वचन बोले ते , चं क्रोधेकरी रु थाकार करेते, ० दंगादिकेकरी युद्ध करे ते ए श्रने वि० अविनय बोले ते १०.५ हा कसहादिक क्रोधनां कार्य वे ए सर्व एकार्य ने ए० एने विष क
