________________
+सिद्धान्तसार.
(१८९)
-
देवे पांच क्रिया पातली कही. ए न्याय मागता जीखारी, पुर्बल, जुखतृषा शीतादिकथी पीमीत, श्राकुल व्याकुल थार्तध्यान घणुं करे, अन्नवस्त्रादिकनी गवेषणा करे के “ हे दाता ! कोई अन्न वस्त्रादिक थापो" एम प्राशा सहित गवेषणा करे वचन बोले. ते ज्यां सुधी तेने न मले त्यां सुधी जोगादिकनो नद्यमघणो करे, तेथी आरंजादिकं पांचे क्रीया तेने जबरी लागे; अने दातार छुःखी देखी अनुकंपा आणीने अन्नवस्त्रादिक थापे, तेथी संतोषन्नाव पामे, तेथी ए वस्तुनुं आकुलव्याकुल (आ. तध्यान ) पणुं मटयुं अने जोगनो नद्यम घटयो. तेवारे श्री वीतराग. देवनी कहेणीने लेखे तो श्रारंजादिक पांचे क्रिया पातली लागे. हवे तमे “अन्न वस्त्रादिक देवावाले परिग्रहनुं तथा जोगर्नु पाप वधायु " एम कये न्याये कहोबो ? तमारे लेखे तो गाथापतिनुं धन (अर्नयनुं मुख) चोर लइ गयो, तेथी आरंनादिक पांच क्रिया पातली लागे केदेवी जोइए; श्रने धन (पाप कराववावाj) पाबु श्राव्यु तेथी पांच क्रिया थारंनादिक जबरी लागे कहेवू जोइए; पण नगवंतनी श्रझा तमारा सरखी नहोती. जगवंत तो मुर्गदिक थार्तध्यानथी जोगनो नद्यम घणो होय तेनेज जबलं पाप माने जे; माटे मागता नीखारीने अन्न वस्त्रादिक देइ वार्तध्यान- जबलं पाप टलावे, तेने पाप कये न्याये लागे? माह्या हो ते वीचारी जोजो. वली धान्य, क्रियाणादिक देवु कयु, ते घरमां पम्यु होय त्यां सुधी धान्यादिक क्रियाणानी पांच क्रिया गाथापतिने जबरी लागे कही, अने रुपीया न लीधा तेथी रुपीथानी पांचे क्रिया पातली लागे कही, अने धान्य क्रियाएं लेवावाले नथी लीधुं त्यां सुधी तेने धान्य क्रियाणानी पांचे क्रिया पातली लागे कही, श्रने रुपीया न दीधा त्यां सुधी रुपीयानी पांचे क्रिया जबरी लागे कही; अने धान्यादिक क्रियाएं सेवावालाने तोली दीधुं अने रुपीया लश् लीधा, तेवारे धान्यादिक कियाणानी तो पांच क्रिया पातली कही अने रुपीयानी क्रिया जबरी कही; अने लेवावाले क्रियाएं तोलावी लइ लीधुं, अने रुपीया परखावीने थापी. दीधा, तेवारे क्रियाणानी पूर्वोक्त पांच किया जबरी लागे कही