________________
(२४४)
सिद्धान्तसार..
पण देवं कर्तुं . शाख सूत्र ज्ञाता अध्ययन चौदमे. पोटीला दानशाला मांनी दान दे दे, ते पाठः
ततेणं तेयलिपुत्ते पोटिलं उदयमण संकप्पं जाव चियायमाणं पास ३ त्ता एवं वयासी माणं तुमं देवाणुप्पिया उदयमण संकप्पे जाव धियायह. तुमणं ममं माहणसंसि विनल असणं ४ नवरकमावेदि बहूणं समण माहण जाव वणिमग्गणं देयमाणीय देवावेमाणिय विहराहि. ततेणंसा पोटिला तेयलिपुत्तेणं एवं वुत्तासमाणा हन्तुग तेयलिपु. त्तस्स एयमवं पमिसुणे ३ त्ता कलाकलिं माहणसंसि विनलं असणं ४ जाव देवावेमाणिय विदर॥
अर्थः-त. तेवारे ते तेतलीपुत्र पो पोटोलाने न चिंतातुर मा मनमां सं० संकल्प विकल्प जाग यावत् यि आर्तध्यान ध्याती थकी पाण् देखे, देखीने ए० एम व कहे, मा० रखे तु तमे दे दे देवानुप्रीय ! न चिंता करो, म मनमां सं० संकल्प जा० यावत् जि०
आर्तध्यान करो. तु तमे म० मारी मा० सतुकार दानशालाए वि० विस्तीर्ण अण् अशनादि ४ न निपजावो. ब० घणा स० श्रमण माग ब्राह्मण जाग यावत् व वणिमग निकाचरोने दे० देतोयकी दे देवरावतीयकी वि० विचरो. त० तेवारे सा ते पो० पोटीला ते तेतलीपुत्रे ए एम वु कोथके हा हर्ष तु० संतोष पामी, ते तेतलीपुत्रनो ए० ए थर्थ व सांजले, सनिलोने क दिन दिन प्रत्ये माप दानशालामां वि० विस्तीर्ण प्रशनादि ४ जाण्यावत् दे० देती देवरावतीथको वि०विचरे डे.
नावार्थ:-हवे जुर्ड ! इहां समण मादण रांक नोखारीना दानमा 'दलयमाणे' क्युं, पण 'पमिलामा' नथो कह्यु. वल। ज्ञाताना सोलमा अध्ययनमां सौपदीना आगला नवमा सामाजीकाए दानशाला दीधी, त्यां पण 'दलयमाणे' कयुं ले. ते पाठ लबार गएः
