________________
+ सिद्धान्तसार..
( २२७ ) होय तेवी नि साधवीने साधु ग्रहतो थको अवलंबतो थको श्राज्ञा अतिक्रमे नही. उ० व्याघ्र सिंहादिकना उपन्या नपसर्गे पमती होय तेवी नि० साधवीने साधु ग्रहतो थको आज्ञा अतिकमे नही. सारा शंक्वेशादिकथी कुपादिके पमे नि ते साधवीने अधिकरणे करीने ग्रहतोथको थाज्ञा अतिक्रमे नही. स० घणुं प्रायश्चित आववाथी नयनांत जे चित्त जेनु तेवी नि साधवीने ग्रहतो थको आज्ञा अतिक्रमे नही. न अणसण कीधे पोते नमकरी अरही परहो जातीने ग्रहतो थको आधार देतो थको अतिक्रमे नही. अ० लोन प्राप्तने लदमा पमी देखी मननी चपखताए करी, चित्त वित्रमे करी लवरी करत नि साधवीने निण साधु गि० ग्रहतो थको १० श्राधार देतो थको पा० आज्ञा अति. क्रमे नहि.॥
जावार्थ:-हवे जुउँ ! हां कह्यु के, कोई साधु एटलां कामोथी संयम नांगतो होय तेने साधु जबराश्थी पकमोने राखेतो आज्ञा जबंधे नही. हवे ए जबरा करवानी नगवंते साधुने धर्म जाणोने श्राज्ञा दीधी .ए न्याये धर्मने अर्थे कस्पती जबरा करे तेमां पाप नथी. तेमज जीवनी अनुकंपा श्राणी यथायोग्य जवरा करी उगारे तेमां पण पाप नथी. वली श्री नेमनाथस्वामीए पण जीवोनी अनुकंपा करी . शाख सूत्र नत्तराध्ययन थध्ययन २५ में. ते पाठः
अहसो तब निजतो, दिस्स पाणे नयट्ठए; वामेहि पिंजरोहंच, संनिरुहे सुदुरिकए ॥१४॥ जीवियं तंतु संपत्ते, मंसा नखियवए; पासित्ता से महापणे, सारहिं ण मब्बवी ॥१५॥ कस्स अधाश्मे पाणा, एए सवे सुहेसिणो; चामेहि पिंजरेहिं च, संनिरुधाय अवहिं ॥१६॥
.
माखयवए
