________________
शतपदी भाषांतर. (१७) दृढधर्मनामना श्रावकपुत्रने बोलावीने कडं के शिवकुमारने अमोए दीक्षा लेवानी रजा नहि आपतो ते मौन धरी बेठो छे अने खातो पण नथी माटे तमे समजावो. त्यारे दृढधर्मकुमारे शिवकुमार पासे जइ इरियावही पडिकमी द्वादशावर्त्तवंदन कर्यु. इहां पण मुखवस्त्रिका जणाती नथी. केमके दृढधर्मने राजाए ज्यारे बोलाव्यो त्यारे कंइ तेने प्रयोजननी खबर नहोती जेथी मुखवस्त्रिका साथे लइ जाय, अने उत्तरासंगसाहत तो आवेल होय एमां शक जणातो नथी.
तथा तुंगिकानगरीना श्रावकोए स्थविरमुनिओने वांदवा जतां पांच अभिगम साचव्या छे. माटे त्यां पण उत्तरासंगज जणाय छे.
वळी प्रदेशी राजाए पण पांच अभिगम साचवी केशिमुनिने चंदन करी पोतानो अपराध खमाव्यो छे. इहां वंदन शब्दथी द्वादशावर्त वंदनज जणाय छे. केमके आवश्यकनियुक्तिमां अपराध खमावतां द्वादशाववंदन देवां कह्यां छे. कोइ कहेशे के पेहेलेज दिने तेमने द्वादशावर्त्तवंदन शी रीते आवडयुं हशे? सां एम जाणवू के प्रदेशी राजा प्राज्ञ हता माटे पहले दिने पण आवडे तेमां असंभव नथी, अथवा चित्रसारथि साथे वांदणां कर्या हशे, अथवा गुरुए कराव्यां हशे, केमके गुरुओ नवा शिष्यने पहेले दिनथीन पडिकमणुं करावे छे.
वळी आवश्यकचूर्णिमां अनृद्धिप्राप्त श्रावकने घरेथी पण सामायिक करी गुरु पासे के चसमां जवानुं कहुं छे. माटे ते जो उत्तरासंग टाळी फक्त मुखवस्त्रिका लई रस्ते चाले तो लोकमा पण उड्डाह थवानो संभव छे.
वळी सामायिक अने पोसहवाळाए प्रमार्जन रजोहरण के वस्त्रांचले करी करवू एम शास्त्रमा कहेलुं छे. पण मुखवास्त्रिकावडे प्रमार्जन करवं कर्तुं नथी.
