________________
शतपदी भाषांतर. (१६१)
पात्र राखवाना फायदा. (१) अजाणपणे अशुद्ध आहार लेवाई जतां खबर पड्याथी ते
परठाई शकाय. (२) अन्नपाणीमां कई जीवजंतु होय तो ते जूदा पाडी शकाय. (३) भूलथी पूरांवाळू चोखानुं धोवण वगेरा लेवाई जतां ते प
रठी शकाय. (४) पात्रावंडे गुरु, ग्लान, पाहुणा, तपसी, विद्यार्थी, बाळ, वृद्ध
वगेरा सारं आहार लावी आपी तेमनुं वेयावच्च थई शके. तेमज जेमने आहारपाणी नहि मळ्या होय तेमने पण मंडलीमां जमाड्याथी एकबीजाने टेको थाय.
(पाणिपात्रना दोषो.) तमे जिनकल्पिना विचारथी पाणिपात्रपणुं कबूलो छो, छताए तमोने जमाडतां पात्र तो घणा वपराय छे. कारण के पहेलां तो थाल कचोला के दूनामां पिरसीने चमचावडे कोळिया दीठ शाक, वडां वगेर भेळी, साटां, लाडु, खाजां वगेरा जूदा जूदा अपाय छ; अंतराय नहि पडे ते सारं भाण वगाडवामां आवे छे अने नीचे पण पाटीऊ राखवामां आवे छे. आम आटलां पात्र वपरातां छतां पण पाणिपात्रपणुं यतुं होय तो तो पछी घणाए पाणिपात्रवाळा कहेवाशे. केमके सौ कोई घणुं करीने अन्न तो थालमाथी हाथवडे ऊपाडीनेज मोमां नाखे छे तथा पाणी पण प्राये हाथनी अंजळिमां ढोली पीवाय छे अने वनफळ, मेवा तथा तांबूल तो हाथवडेज खवाय छे. . वळी तमे जेम जमतां जमता हाथ, भमर, के हुंकारावडे वारंवार मागणी करो छो तथा रायण, आंबा, चीभडां, के बोर
૨૧
