________________
( १३० )
शतपदी भाषांतर.
म कहिओ, उक्खेवो, निक्खेवो, समोसरणं, एवमाइ, इच्चेवमाइ, " इत्यादिक अतिदेशसूत्रोनी व्याख्या करता थका बीजा स्थळे देharat अनेक आलावा वर्णवी बतावे ते तो तेमज प्रमाण करवा जोइये. माटे वृत्तिका यावत् शब्दे करीने लीवेल शक्रस्तवनो आ लाव सर्व ठेका सरखोज वर्णवेल छे. अने मूळमां पण समवायगनी वृहद्वाचनामांत्रीजी विभक्तिना एकवचने एज क्रमे पाठ रहेल छे. आ स्थळमां "दीवो ताणं सरण गइ पट्टा" नो पाठ मूळ के 'टीका बनेमा नथी लख्यो. माटे एज क्रमनो पाठ प्रमाण करवो.
प्रश्नः - " जेयअईया " ए पाठ आगममां नथी कहेल, छतां पण पोतानी भक्तिए करेला स्तुतिस्तोत्र माफक बोलतां तेमां शो दोष छे. ?
उत्तरः- शक्रस्तव शाश्वतो छे; अने ते देवलोक वगेरामां पण चाले छे. अने वर्त्तमान आगमोमां " ठाणं संपत्ताणं" सुधीज ते देखाय छे; माटे तेमां नवी गाथा सांघवी अयुक्तज छे. आ स्थळे थोडी हितशिक्षा टांकीये छीये.
(१) हीनाधिक करतां कुणाळकवि तथा विद्याधरना दृष्टांते दोष थाय छे.
(२) तेज सत्य के जे जिने भाख्युं.
(३) दरेक काम जिनाज्ञाए करतांज मोक्षहेतु थाय, बाकी स्वबुद्धिए सारं काम करीए तोए भवनो हेतु थाय.
वळी परसमयमां पण कनुं छे के " पुराण, मानवधर्म, वेद, अने वैद्यक एटला जेम छे तेमज मानवा. एमां जे अक्षर के पद फेरवे तेने तेना कर्त्तानुं खून करवा जेटलं पाप लागे. "
माटे जे सूत्र के जे अनुष्ठान पूर्वपुरुषोए जेम कहेल होय ते तेमज प्रमाण करबुं.
