________________
અને પશ્રીને લ્યાણશ્રીજી શિખ્યા છે. આ મુજબ દેવશ્રીજીને ૧૫ શિખ્યા છે. પ્રેમશ્રીજી વડોદરાના રહીશ હતા, અને સં. ૧૯૨૮માં દીક્ષા લીધી, તેમને કંકુશ્રી જી, આણંદશ્રીજી અને હમશ્રીજી નામની ત્રણ શિષ્યાઓ છે, કંકુશ્રીજીને દેવશ્રીજી, કપુરશ્રી, હારશ્રી , વગેરે શિષ્યાઓ છે. ગુણશ્રીજી જામનગરના રહીશ હતા; તેમને દેવશ્રી, માણેકશ્રી, હેતશ્રીજી નામની ત્રણ શિષ્યાઓ છે. દેવશ્રી અને પ્રધાનશ્રીજી, ચંદનશ્રીજી, મુક્તિશ્રીજી શિષ્યાઓ છે. ચંદનબ્રીજને મણીશ્રીજી ને સાભાગ્યશ્રીજી શિષ્યા છે. માણેકશ્રીને ચંદન શ્રી નામની એક શિષ્યા છે. હેતશ્રીજીને હરકેરશ્રીજી, ઉત્તમશ્રીજી, જશશ્રીજી, હરખશ્રીજી વગેરે ચાર શિષ્યાઓ છે. આ પ્રમાણે આચાર્ય મહારાજશ્રીને શિષ્ય શિષ્યણું પરિવાર ૧૫૦ થી ૧૭૫ સુધી છે.
પ્રકરણ ૮ મું.
જીવન પરિચય - શ્રીમદ્ આચાર્ય શ્રી વિજયકમળ સૂરીશ્વરજીની પ્રકૃતિ ઘણી શાંત હતી. તેમનું જીવન તદ્દન શાંતિપ્રધાન હતું અને તેમણે ક્લેશને ઉદીરણા કરી વધાર્યો હોય, એવે એક પણ દાખલે તેમના જીવનમાંથી મળી શકતા નથી. તેઓ સદા ક્લેશ કંકાસથી દૂરજ રહેતા હતા. કદાચ એ લેશને પ્રસંગે ઉપસ્થિત થાય, તે તેઓ નમીને માર્ગ કરી દેતા હતા. પિતે એટલા બધા ભોળા અને ભદ્રિક હતા કે એક વિચારને તેઓ ઘણીવાર વળગી રહેતા ન હતા અને આથી ઘણીવાર તેઓ શિષ્યના કહેવા પ્રમાણે ચાલતા હતા. તેઓશ્રીએ શ્રાવકોમાં પડેલાં તડાનું સમાધાન કરાવી શાંતિ ફેલાવી છે. તેઓ પોતાની નેંધ પિથીમાં એક સ્થળે જણાવે છે કે તમામ શહેરમાં ધર્મોપદેશ વિના કેઈ તકરારી કામમાં આજ દિન સુધી હું પડ્યો નથી, તેમ રૌદ્ધ ધ્યાનના પ્રણામ પ્રાયે થયા નથી. ક્રોધ પણ
