________________
લીન થવાથી સ્વર્ગમાં ચાલ્યા ગયે હતે. પાસે રહેલ સાધુ, સાધ્વી તથા સંઘના આગેવાનોને આ વાતની તરતજ ખબર આપવામાં આવી. અને ઘણા થોડા કલાકમાં તે સુરત, અમદાવાદ, મુંબઈ વગેરે સ્થળમાં તારથી ખબર પહોંચી ગઈ. મુનિવર્ગ તથા સંઘમાં ચારેકેર શેક પથરાઈ ગયે. બીમાર પડેલા સાધુઓને આથી વિશેષ આઘાત થયે, ભક્તિ કરનારા સાધુઓને ઉત્સાહ ઉડી ગયે. ભાવિક ભક્તોના નયનમાંથી અશ્રુને પ્રવાહ ચાલવા લાગ્યા, પણ કર્મને કાંઈ ઓછીજ શરમ હોય છે કે અનેક જીવને ઉદ્ધાર કરનાર, જૈનશાસનના સ્તંભરૂપ આ મહાત્માને લઈ જઈશ તે લોકોમાં મારી અપકીર્તિ થશે. નિર્લજ કર્મરાજા આચાર્યશ્રીના આ ત્માને કાયમને માટે આ દેહમાંથી ઉપાડી ગયે. આખા ગામમાં ચારે બાજુએ શેક છવાઈ રહ્યો. મહારાજશ્રીને સ્વાભાવિક પિતાના ભવિ. ષ્યનું જ્ઞાન થયું હોય, અને શિષ્યાદિ વર્ગ પાસે હશે તે તે રાગનું કારણ બની સમાધિમાં ખેલલ પડશે, એવા નિમિત્તથી અથવા ગમે તે કારણથી કહો પણ પ્રશિષ્ય વર્ગ સિવાય કોઈને પણ પાસે રાખ્યા ન હતા. દરેક ચાતુર્માસમાં શિષ્યણું વર્ગ તે અમુક ચોક્કસ સાથે હેય છે, પણ આ સાલના ચેમાસામાં તે એકપણ પિતાની સાધ્વી ત્યાં ન હતી. છતાં પ્રશિષ્ય પં. લાભવિજ્યજી, મુનિ પ્રેમવિજયજી, મુનિ હેતવિજયજી, મુનિ તીર્થવિજયજી તથા પ. હર્ષમુનિજીના શિષ્ય યમુનિજી તથા ખાંતિમુનિજી તથા કીર્તિ મુનિજીએ મહારાજશ્રીની ભક્તિ કરવામાં જરા પણ ન્યૂનતા રાખી ન હતી. બારડોલીના શેઠ જીવણજી દેવાજી પણ અંત સમય સુધી પાસે જ હતા, અને તેમણે પણુ ગુરૂની પરમ શુશ્રષા કરી હતી અને છેવટને ધર્મલાભ ગુરૂમુખથી સાંભળી તે જીવણજી દેવજી પ્રભુના દર્શનાર્થે ગયા, તેટલામાં તેઓશ્રી કાળધર્મ પામ્યા હતા. પણ જ્યાં આયુષ્કર્મ ટંકે ત્યાં કેનું બળ ચાલે? સવારના પહેરમાં મહારાજશ્રીના શબને છેલ્લીવારના દર્શન કરવા સુરત, અમદાવાદ, મુંબઈ, વડેદરા તથા ગામડાઓમાંથી સંખ્યાબંધ માણસે આવવા લાગ્યા. અને તેજ રાત્રીએ મહારાજશ્રીની સુશોભિત કીનખાપ તથા જરીથી માંડવી તૈયાર કરવામાં આવી અને
