________________
ભાઈ કલ્યાણચંદે નવપદજીનું આરાધન શરૂ કર્યું અને ચારિત્ર લેવાની ઈચ્છા થતાં શરૂઆતની ભૂમિકા તરીકે યાજજીવ બ્રહ્મચર્ય. વ્રત અંગીકાર કર્યું. તેમજ સાધુ જીવનને ઉપગી આચાર–જેવા કે સંથારા ઉપર શયન કરવું, સચિત્ત વસ્તુને ત્યાગ, ઉષ્ણ જળનું પાન વગેરે અમલમાં મૂકવાને અભ્યાસ પાડવા લાગ્યા. આમ કરવાને હેતુ એજ હતું કે, સાધુ જીવનમાં તે તે બાબતેની અડચણે ન નડે. આજ કાલ સાધુપણામાં કેટલાકની સ્થિતિ ડામાડેળ થઈ ગયેલી જોવામાં આવે છે, તેનું ખાસ કારણ એજ છે કે તેઓ સાધુ પણને એગ્ય ક્રિયા કરવાને કઈપણ પ્રકારનો અભ્યાસ પાડયા સિવાય ઘણીવાર સાહસ કામ કરે છે. આવી સ્થિતિ પિતાની ન થાય તેવા હેતુથી ભાઈ કલ્યાણચંદે દીક્ષા લીધા પૂર્વે સાધુપણાને લાયક તમામ આચાર વિચાર જાણવા તથા કરવાને અભ્યાસ પાડી દીધે હતું. આ અભ્યાસને અંગે જ્યારે તેઓની પૂર્ણ પ્રતીતિ થઈ કે સંયમ પાળવામાં તેમને કેઈપણ જાતની અડચણ નડશે નહિ, ત્યારે સંયમ લેવા સંબંધીને પિતાને નિર્ણય શ્રીવૃદ્ધિચંદજી મહારાજને જણાવ્યું. ગુરૂ મહારાજશ્રીએ તે વિચારને પુષ્ટિ આપી, પણ ભાવનગરરમાં ભાઈ કલ્યાણચંદનું બહાળું કુટુંબ વસતું હોવાથી, તેમની આજ્ઞા વગર આ દીક્ષાનું કામ ત્યાં બનવું મુશ્કેલ લાગવાથી અમદાવાદમાં
જ્યાં શ્રીવૃદ્ધિચંદજીમહારાજના વડિલ ગુરૂભાઈ ગચ્છાધિપતિ શ્રીમાન મૂકિતવિજયજી ગણિ મહારાજ ચાતુર્માસ રહેલા હતા, તેમની પાસે ભાઈ કલ્યાણચંદને દીક્ષા વાસ્તે મેકલી દીધા. આ કાર્યમાં ભાવનગર નિવાસી શેઠ ઝવેરભાઈ ભાઈચંદની પણ સહાય હતી. શ્રીમાન મુક્તિવિજયજી ગણિજી મહારાજ એક મહા પ્રતાપી અને આતાપનામકર્મવાળા પુરૂષ હતા. તેઓશ્રીની એવી તે હાક વાગતી હતી કે કઈ સાધુ કે શ્રાવક તેમના મુખમાંથી નીકળેલ બેલ અન્યથા કરવા સમર્થ ન હતા. વળી મહારાજશ્રીને નગર શેડ પ્રેમાભાઈ હેમા ભાઈની મદદ પણ પુરતી હતી. આથી તેઓશ્રી ધારેલું કામ નિર્વિદને સાંગોપાંગ પાર પાડતા હતા. પ્રથમ તે શ્રીમુક્તિ વિજયજી મહારાજે
