________________
૭૦.
શ્રી દેવભક્તિમાળા પ્રકરણ.
દેખાડવા ખાતર અને પિતાની વાહવાહ લેકમાં કેમ થાય એ માટે જ બધી ક્રિયા કરે છે, જ્યારે બીજે માણસ પ્રભુની પૂજા વિગેરે ઉપાધિના કારણને લઈને કરતે નથી, છતાં પ્રભુની આજ્ઞા પાળવા તરફ ખાસ લક્ષ આપે છે, અને જે ક્રિયા પતે કરી શકતા નથી તેના માટે હૃદયમાં પશ્ચાતાપ કરે છે. તે આ બેમાંથી બીજે માણસ આરાધક ભાવને પામે છે અને છેડા વખતમાં મોક્ષને મેળવે છે. જયારે પહેલો માણસ પ્રભુ આજ્ઞા પાળવા તરફ બેદરકાર હોવાથી ક્રિયા કરતાં છતાં પણ વિરાષકપણાને પામી ચાર ગતિમાં રઝળે છે. આ સમજી પ્રભુ આજ્ઞા આરાધવા તરફ લક્ષ આપવું. રાજાની આજ્ઞા ભાંગવાથી એકજ ભવમાં વિપાક ભેગવ પડે છે, પણ પ્રભુ આજ્ઞા ભાંગવાથી ભવોભવમાં વિપાક ભેગવ પડે છે,
- તવાહ શામે रनो आणा भंगे, इकुचिय होइ निग्गहो लोए । सवन्नु आण भंगे अणंतसो निग्गहो होई ॥ ३ !।
અર્થ: આ લેકને વિષે રાજાની આજ્ઞાને ભંગ કરવાથી એકજ વાર નિગ્રહ-દંડ થાય છે, પરંતુ સર્વજ્ઞ પ્રભુની આજ્ઞાને ભંગ કરવાથી અનંતિ વાર નિગ્રહ થાય છે. એટલે બહુ જન્મને વિષે છેદન, ભેદન. જન્મ, જરા, મરણ, રેગ, શક, આધિ, વ્યાધિ અને ઉપાધિ રૂપ દંડને પામે છે.
શાદ શ્રીમદ્ ધર્મદાસજી: વાવાતા – आणं स. जिणाणं भंजइ दुविहंपहं अइक्कतो । आणंच अइक्तो भभइ जरामरण दुग्गंमि ॥ ५०० ॥
અર્થ: શ્રીમાન્ મહાવીર પ્રભુના શિષ્ય ધર્મદાસ ગણિ મહારાજ જણાવે છે કે, જે માણસ બે પ્રકારને માર્ગ–એટલે સાધુ ધર્મ અને શ્રાવક ધર્મરૂપ માર્ગનું ઉલ્લંઘન કરે છે, અને ગુરૂ મહારાજની આજ્ઞાનું ઉલ્લંઘન કરે છે, તે માણસ અનંતા તીર્થકરેની આજ્ઞાને
