________________
શ્રી દેવભકિતમાળા પ્રકરણ,
વાદી.
શાસ્ત્રીય દ્રષ્ટિથી તથા ઐતિહાસિક દૃષ્ટિથી વિચારતાં જીનપ્રતિમાજી પ્રાચીન સિદ્ધ થાય છે, પણ નામાદિ ચાર નિક્ષેપાનાં નામ તથા ભાવનિક્ષેપા જેટલા લાભ દાયક છે . એટલા સ્થાપના નિક્ષેપે લાભદાયક નથી તે। પછી તે માનવાનુ` શુ` પ્રયેાજન છે ?
૧૮
th}}} }
શાસ્ત્રકાર.
લાભદાયક હશે ત્યારેજ પૂર્વના મહાન આચાર્ય તથા આન દાર્દિક શ્રાવકા માનતા તથા પૂજતા આવ્યા હશે. લાભ વિના કાઈ અબજો રૂપીઆ ખર્ચે ખરા ? એક પૈસા ખર્ચવા હાય છે તા પણુ ત્રણ વખત વિચાર કરે છે તેા પછી વગર વિચારે અગર વગર લાલે અબજો રૂપીઆ કોઇ ખર્ચે ખરા ? એને જરા તમેા વિચાર કરી જુઓ.
વાદી.
નામ નિક્ષેપાથી સવારમાં વેળાસર
મન સ્થિર થવા સાથે મન સાક્ષાત્ ખીરાજમાન હોય
ઉઠી પ્રભુ સ્મરણ કરવાથી પવિત્ર થાય છે. ભાવનિક્ષેપામાં તા પ્રભુ અને તેની દ્વારા દરેક માણસને લાભ મળે છે તે તા પ્રત્યક્ષ સિદ્ધજ છે, પણ સ્થાપના નિક્ષેપાર્થી શું લાભ થવાના છે ?
છે
·
શાસ્ત્રકાર.
નામના જાપ માત્રથી તે ફક્ત મનજ પવિત્ર થાય છે, પણ સ્થાપના નિક્ષેપા રૂપ પ્રતિમાજીથી તેા મન, વચન અને કાયા ત્રણે પવિત્ર બને છે. પ્રથમ પ્રતિમાજીને જોવાથી પ્રભુનું સ્મરણ થાય છે, પછી તે પ્રભુના ગુણાનું સ્મરણ થાય છે. પછી તે પ્રભુ આગળ કેવી રીતે વધ્યા તે સ ંબંધી તેઓશ્રીના ચરિત્રનું ભાન થાય છે અને પછી તે મુખ વ વાને હૃદયમાં ભાવના થાય છે. આથી પ્રથમ મન પવિત્ર થાય છે, પછી તેઓશ્રીની સ્તુતિ કરવા મન લલચાય છે અને વચનથી પ્રગટ સ્તુતિ કરતાં વચન પવિત્ર બને છે અને કાયાથી તેમના જેવા થવા પ્રભુની સેવા ભક્તિ પૂર્વી કરતાં કાયા પવિત્ર બને છે,
