________________
હે જીવ! તે રત્નપ્રભાદિક સાત નરકમાં ઉપમા રહિત દુ:ખે કરીને ભરેલી એટલે અશાતાવેદનીય કથી ઉત્પન્ન થએલી એવી અહુ પ્રકારની વેદનાએ અનતીવાર પામી છે.
देवत्ते मणुअत्ते, पराभिओगत्तणं उवगएणं ॥ भीसण दुहं बहुविहं, अनंत खुत्तो समणुभूअं ॥ ६२ ॥
હે જીવ! દેવભવમાં અને મનુષ્ય ભવમાં પરતંત્રપણાને પામેલા તે, બહુ પ્રકારના ભયાનક દુઃખને અનતીવાર અનુભવ કર્યું છે અર્થાત્ ભાગવ્યું છે. (૬૨)
तिरियगइ - मणुपत्तो, भीसण महावेअणा अणे विहा । નમ્મળ મા રહે, અત્યંતપુરો મિત્રો ॥ ૬૩ ||
હૈ આત્મન્ ! તું તિર્યંચ ગતિને પામ્યા ત્યાં અનેક પ્રકારની ભયંકર મ્હાટી વેદના સહન કરતા છતા જન્મ જરા રૂપ રહેટમાં અનતીવાર પરિભ્રમણ કરી આવ્યા છું. जावंत केवि दुख्खा, सारीरा माणसा व संसारे ॥ પત્તો અનંતવુત્તો, જીવો સંસારજંતા ॥ ૬૪ ॥
જીવ, સંસારમાં શરીર સબંધી અને મન સંબધી જેટલાં કાઈ પણ દુ:ખ છે, તેને સંસારરૂપી અટવીમાં અનતીવાર પામ્યા છે.
तन्हा अनंतखुत्तो, संसारे तारिसी तुमं आसी । તું પસમેક સભ્યો દ્દીન—મુલ્ય ન સૌરિના ! ૧૯ #
