________________
ફૂપદાંત વિશદીકરણગાથાઃ ૩ અન્યથા યોજના કરાયેલ છે ફૂપદષ્ટાંતની યોજના અન્ય રીતે કરાયેલ છે. પંચાશકનો પાઠ તથાદિ થી બતાવે છે –
તથાદિ – તે આ પ્રમાણે -
પદાવિ :.. #વIUM || શુભ ભાવનું હેતુપણું હોવાને કારણે ફૂપદષ્ટાંતથી આરંભવાળાને યતનાપૂર્વક સ્નાન વગેરે પણ નક્કી ગુણ માટે જાણવું. II૧૦ ||
નાનાઘર .. રૂતિ યોગ, કહ્યું ત્યાં ‘પ' થી એ સમુચ્ચય કરવો છે કે, શ્રાવકને પૂજા તો ગુણકારી થાય છે, પણ સ્નાનાદિ પણ દેહ-શૌચ આદિ પણ, ગુણકારી થાય છે. એ પ્રમાણે યોગ સંબંધ છે.
નાનાવિ અહીં “સરિ’ શબ્દથી વિલેપનાદિનું ગ્રહણ કરવું પૂજા કરનાર વ્યક્તિ પોતાના દેહ ઉપર ઉત્તમ દ્રવ્યોનું જે વિલેપન કરે છે, તેનું ગ્રહણ કરવું.
વેતનથી ..... વિરતત્વ, યતનાથી સ્નાનાદિ ગુણકારી થાય છે એમ કહ્યું ત્યાં ‘યતના' એટલે રક્ષણ કરવા માટે શક્ય જીવરક્ષણરૂપ યતના સમજવી. તે સ્નાનાદિક શું સાધુને પણ (ગુણકારી) થાય ? એ પ્રમાણે શંકા કરીને કહે છે –
આરંભવાળાને સ્વજન-ઘર આદિ નિમિત્તે કૃષિ આદિકખેતી વગેરે, કર્મ વડે પૃથિવી આદિ જીવના ઉપમર્દનમાં=નાશમાં, યુક્ત એવા ગૃહસ્થોને (ગુણકારી) થાય, પરંતુ સાધુને નહિ, કેમ કે તેનું સાધુનું, સર્વસાવઘયોગથી વિરતપણું છે.
અહીં સર્વસાવઘયોગથી વિરતપણું કહ્યું, તેથી સાધુ આરંભ-સમારંભ ન કરે, પણ સંયમની રક્ષા માટે નદી ઊતરે છે, તેનાથી રત્નત્રયીની વૃદ્ધિ થાય છે, તેમ ભાવની વૃદ્ધિ માટે સાધુએ દ્રવ્યસ્તવ કરવું જોઈએ, અને તેના માટે સ્નાનાદિ કરે તો શું વાંધો છે? તેથી કહે છે –
માવસ્તવ .... અનારેય પવ, અને ભાવાસ્તવમાં આરૂઢપણું છે; તેથી સાધુને દ્રવ્યસ્તવ ગુણ માટે નથી.) જે કારણથી ભાવાસ્તવમાં આરૂઢને સ્નાનાદિપૂર્વક દ્રવ્યસ્તવ અનાદેય જ છે=ભાવસ્તવમાં આરૂઢને દ્રવ્યસ્તવની જરૂર નથી, અને તેના માટે સ્નાનાદિની પણ જરૂર નથી.
“માવતવારૂઢચ દિ' અહીં દિ' શબ્દ ‘મા’ અર્થક છે.
ભાવસ્તવમાં આરૂઢને સ્નાનાદિપૂર્વક દ્રવ્યસ્તવ અનાદેય જ કેમ છે? તેમાં હેતુ કહે છે –
K-૩
