________________
૨૨. ભવાદ્વેગ અષ્ટક
यस्य गम्भीरमध्यस्याज्ञानवज्रमयं तलम् । रुद्धा व्यसनशैलौघैः, पन्थानो यत्र दुर्गमाः || १ || पातालकलशा यंत्र, भृतास्तृष्णामहानिलैः । कषायाश्चित्तसंकल्प - वेलावृद्धिं वितन्वते ॥२॥ स्मरौर्वाग्निज्वलत्यन्त - यंत्रस्नेहेन्धनः सदा । यो घोररोगशोकादि - मत्स्यकच्छपसङ्कलः ||३|| दुर्बुद्धिमत्सरद्रोहै- विद्युदुर्वातगर्जितैः ।
यत्र सांयात्रिका लेाकाः पतन्त्युत्पातङ्क ||४||
,
ज्ञानी तस्माद् भवाम्भोधे- र्नित्योद्विग्नोऽतिदारुणात् । तस्य संतरणोपायं सर्वयत्नेन काङ्क्षति ॥५॥
અથ : જે સ`સારરૂપ સમુદ્રના મધ્યભાગ અતિ ગંભીર (ઊડા) છે, તળિયું અજ્ઞાનરૂપી વજાપય છે અને જેમાં સંકટારૂપી પતાના સમૂહથી ઘેરાયેલા માર્ગો અતિ દુ॰મ છે. (૧) વળી તૃષ્ણારૂપી મહાવાયુથી ભરેલા કષાયારૂપી પાતાલ કલશાએ ચિત્તના સંકલ્પરૂપ વેલાથી જેમાં ભરતી વિસ્તારે છે. (૨) જેમાં કામરૂપી વડવાનલ નિત્ય સ્નેહરૂપી
