________________
પગથીયું ચાંલ્લાં મંડાવે....તેના તેજ પાથરણા ઉપર તે જન સમુદાય સહિત અન્ય ઘણી વ્યક્તિઓની આંખમાંથી શ્રાવણ ભાદર વર્ષે તે પરિસ્થિતિ સર્જનાર પણ આ કર્મ જન્ય સંસારને સ્વભાવ છે. જે સવારે જુઓ તે સાંજે ન દેખાય...અરે દર્શનકારે તે કહે છે કે કલાકેકલાક, મિનિટે-મિનિટે સેકન્ડ સેકન્ડે, ક્ષણે ક્ષણે, પળે જે પદાર્થ પૂર્વની પળે કે સેકન્ડે હોય છે તે બીજી પળે કે સેકન્ડે તેમાં ફેરફાર બનેલું હોય છે. તેવી જ રીતે સંસારના દરેક પદાર્થો ધન ધાન્ય સાધન સામગ્રી [તણ ખણાથી પર્વત સુધી ] માં ફેરફાર થાય છે તેમ જાણીએ છીએ, સમજીએ છીએ સંધ્યાના રંગ જેવા સંસારના પદાર્થને સમજી સંસારથી વૈરાગી બની વૈરાગ્ય માર્ગ પામ જોઇએ. મા સુઅહ જગ્નિઅવે,
પલાઈ અવંમિ કીસ વીસમેહ તિનિ જણું અલગા,
રોગે જરા મચુઆ છે હે ભવિકે... જેની પાસે ધન હોય તેમને ધન ન લૂંટાઈ જાય માટે જાગ્રત રહેવું પડે, નાશવાની કે ભાગવાની જગ્યાએ બેસી ન રહેવાય. તેમ ધર્મ કાર્યમાં પ્રસાદ ન કરે એમ લક્તિ છે...જે જગ્યામાં બેસી રહેવાય એવું નથી. રાગ-દ્વેષ, મેહ રૂપી ચારે આપણું અંતર ધન લઈ જાય તેમ છે તેવા સંસારમાંથી નાશી છૂટવું. કારણકે આપણું પાછળ પાછળ દોટ મૂકીને આવતા, આપણે પી છે ને છેડતા એવા ત્રણ રેગ, જરા (ઘડપણ) મૃત્યુ એ
