________________
૧૦૯
કરીને, ક્ષેત્રભાવથી પ્રાપ્ત થતાં શસ્ત્રો લઈને એકબીજાને ટૂકડા કરી નાંખે છે. જાણે કતલખાનું ન હોય, કોધના. આવેશમાં ભયંકર વેદના તથા કર્મો બાંધે છે.
પરમાધામી દેવે ધખધખતી લોખંડની પુતળી સાથે ભેટાવે, ખૂબ તપાવેલા સીસાના રસા પીવડાવે, શાથી ઘા કરી ખાર નાંખે, ગરમ ગરમ તેલથી નવરાવે, ભાલાની અણીએ પરેવે, ઘાણીમાં પલે, કરવતથી વેરે, અગ્નિ, જેવી રેતીપર ચલાવે, ઘુવડ, વાઘ, સિંહ જેવા રૂપ વિકુવી ડરાવે છે. પરમાધામીઓ જ્યારે નારકીઓને કુંભમાં નાંખી પકવે છે. ત્યારે અતિ દારૂણ યાતનાથી તે નારકીઓ ૫૦૦ યોજના સુધી ઊંચે ઉછાળે છે. ક્યારે નીચે પડતાં જ કાપી નાંખે, વાઘ વિ. જીવો વિકુવી તે જીવોને હણી નંખે છતાં નારકીને જીવે મરે નહિં.
નારકીના દુખો કરતાં ભયંકર વધારે નિગોદમાં દુઃખ છે. પદગતિક વાસનાને આધીન બનેલા ભારે કમી નિગોદમાં જાય છે. અનાદિ કાળથી સૂકમ નિગોદમાં રહેલા છે અને પરિભ્રમણ કરીને પાછા સૂકમ નિગદમાં ગયેલા જીના દુઃખમાં કંઈ ફેરફાર નથી. ભવભ્રમણ કરીને ઠેઠ સૂમ નિગોદમાં ગયા તે વ્યવહારિક જીવે અને કઈ દિવસ નિગોદમાંથી બહાર નીકળ્યા નથી, નીકળશે નહિં તે અવ્યવહારીયા કહેવાય ?
નિદ જે ચૌદ રાજલોકમાં ઠાંસી ઠાંસીને ભરેલી છે. તે નિગેદના અસંખ્યાતા ગેળા છે. એકએક ગેળામાં
