________________
४८
રત્ન જેવી મહામૂલી મનુષ્ય ભવની એક ક્ષણ એંજલિત જળમાંથી નિરન્તર ટપકતા ઝરતા જળની જેમ નિરથક હારી રહ્યો છે તેને તું જોતે નથી.
મૂલમઃ—
જ' કલ્લે કાયવ્ય' તં અન્ન ચિય કરેહ તુરમાણા । અહુ વિગ્યા હુ મુહુત્તો, મા અવરજ્જુ પડિક્ખેડ || ૩ | સસ્કૃત છાયા—
યત્ કહ્યું `વ્ય, તથૈવ કુરુધ્વં ત્વરમાણાઃ । મહું વિન્ન એવ મુહૂર્તો; માઽપર ૢ પ્રતીક્ષમ્ ॥ ૩ ॥
જે ધમ કાય શુભકાય કાલે કરવાના હો તે આજે જ વિના વિલમ્બે ત્વરિત ગતિએ કરી એક મુહૂત માત્ર સમય પણ અનેક મહાવિજ્ઞોથી ભરપૂર હાય છે માટે પશ્ચાત્ પ્રહરે કરવાનું ધર્મ કાર્યાં પણ એક ક્ષણની પ્રતીક્ષા કર્યા વિના શીઘ્રાતિશીઘ્ર કરવું.
મૂલમઃ
હી! સંસારસહાવ–ચરિય' નેહાણુ રાય રસ્તા વા જે પુખ્વગૃહે દિઠ્ઠા, તે અવરš નદીન્તિ ॥ ૪ ॥ સંસ્કૃત છાયાઃ—
હી સંસાર સ્વભાવ ચરિત સ્નેહાનુરાગ રક્તા અપિ યે પૂર્વાં દૃષ્ટાસ્તેપરા ન દશ્યન્તે ।। ૪ ।
સંસાર સ્વભાવનું સ્વરૂપ જ એવુ` વિચિત્ર અને મહા ભયંકર છે કે ભલભલાને સહેજે મહાખેઃ કે આધાત થયા વિના ન રહે, સ્નેહાનુરાગથી રક્ત એવા સ્વજન કુટું બાદિને
