________________
(२०) विशेषार्थः- जिनशासन उपर घेष करनार कुमति, चैत्य शब्दनो अर्थ ज्ञान कहे , प्रनुनी मूर्ति कहेतो नथी. ते कहे ने के, ते केर्बु ज्ञान ने ? तेते अपूर्व वस्तुना जाणवाथी वंदना करवायोग्य , तेमज अनुमोदना करवायोग्य बे; वली ते ज्ञान जोयेला अर्थमा संचार करनारूं जे. एटले आ लोकमां चैत्यवंदन संचरिष्णु अने भविष्णु शब्दना अर्थवालुं पण अपूर्व दर्शनथी विस्मय उत्पन्न करनारूं होवाथी जगवंतनाज्ञानने वंदनीयपणुं . अहिं “चेश्याई वंदे " ए वाक्यनी उपपत्ति यती नथी, कारण के तेमां अपूर्वनुं अदर्शन जे. एवी रीते अपि शब्द अनुचितपणुं बतावे बे. आप्रमाणे मानतो ते जडमति विघानोनी सन्नामां उत्तरोत्तर समृधिने प्राप्त श्रतो नथी. कोनी जेम ? राजहंसोमां कागडो शोला पामतो नथी तेम. (उपमा अलंकार ) शामाटे ते शोना पामतो नथी ? शब्दना धातु विगेरे कांई जाणतो नथी. जेम के चैत्य शब्दमां चितिसंज्ञाने धातु, तेने कर्मणिमां ण्य प्रत्यय आव्यो, ते उपरथी तेनो अर्थ अर्हत् प्रतिमा थाय . चिति संज्ञाने एटले संज्ञान जे काष्ठविगेरेना कार्यमा सामी प्रतिकृति ( नकल) जोइ सम्यक् प्रकारे ज्ञान (उलखq ) थाय ते. जेम के "श्रा अर्हतनी प्रतिमा ." अहिं प्रकृति ( मूल ) नो केवल, ज्ञान अर्थ जाणतो अने प्रकृति, प्रत्यय नहि जाणतो तथा रूढि पण नहि जाणतो, ते तेम बोले . अहिं रूढि एटले चैत्यशब्द जिनगृहविगेरेमांज रूढ जे. तेविषे कोषकार लखे ने के " चैत्यं. जिनौकस्तद् बिंबं, चैत्यो जिनसनातरुः " अर्थ- चैत्यशब्द जि