________________
[ ૨૨ ]
આત્મખેધરસાયનમ્
દ્રવ્યની માંગણી કરવા આવ્યા હતા. પણ રાજાએ જરા છૂટ આપી ત્યાં તે ક્રાડ સુધી પહોંચી ગયા અને હજુએ અલ્પવિરામ ! ધિક્......આવી આશાથી! એના કરતાં તે સયમ સારૂ', કેાઈ જાતની ચિંતા તેા નહિં, નક્કી કર્યું કે કાંઈ ન જોઇએ. મનમાં ચમકારો થયા. અરે! રાજ્ય માંગ્યા પછી પણ ! કાંઈંડા આવે છે? સકળ સુખનું સાધન પ્રાપ્ત કર્યાં પછી બીજું કાંઈપણુ મેળવવાની વૃત્તિ ન રહે તે–ચારિત્ર લેવાનું મનમાં નક્કી કરી પેાતાના મક્કમ નિય રાજા સમક્ષ જાહેર કર્યાં. રાજાના આશ્ચયના પાર ન રહ્યો ! આખરે રાગની સામે ત્યાગનાજ જય થયા, અને ખરેખર ? ત્યાગમાંજ જય છે એવું અનાદિકાળની બનતું આવ્યું છે. રાગ અને ત્યાગ એ અન્ને સામસામા છે. રાગના પક્ષમાંથી છૂટવું હાય તેા ત્યાગને શરણે જવું જ જોઇએ. બાકી રાગ હશે ત્યાં સુધી લેાભ કેડા નહિં છેાટ. ત્યાગના અથ દાન થાય છે એટલે ત્યાગ કરતા જાવ પછી જોઈ લેા મજા! ત્યાગ લેાભની કેડ ભાંગી નાંખશે ને તમે તેનાથી છુટ્ટા-ખસ ત્યાગ કરવા માંડા. ૭ (૮) સ્પર્શનેન્દ્રિનિરોધ:
आर्द्र कुमार मुखाः समभूवन्
C
संयमतो विमुखास्त्वचिसक्ताः । बन्धनमावृणुते च करीन्द्रः,
स्पर्शवशत्वमितीह नचेष्टम् ॥ ८ ॥ * दोधकम्
* दधिकवृत्तमिदं भभभाद् गौ ।
માઁ
