________________
૧૩
૨, હે ભવ્ય ! તું વિષયવિકારને દૂર કર, તેમજ માયાસહિત ક્રોધ, માન, માયા અને લેાભ રિપુને જલદી જીતી લઈ નિષ્કષાય થઇ સચમગુણનુ સેવન કર!
૩, ક્રોધરૂપી અગ્નિને શમાવવા મેઘસમાન ઉપશમ રસ ( શાન્ત-સમતારસ ) નું તું સદ્ભાવથી સેવન કર! અને હું ભવ્ય ! તારા હૃદયમાં ધારી રાખેલા પર ( પુદ્ગલાદિ ) સગને વળી ટાળીને તું વૈરાગ્યને ધારણ કર! મતલબ કે સમતાવડે ક્રોધાગ્નિને દ્વાર અને ખેાટી મમતાને મૂકી વૈરાગ્યને આદર !
૪, હે ભદ્રે ! આન્તધ્યાન અને રીદ્રધ્યાનનુ તું માર્જન કર, તેવા માઠા ધ્યાનના પરિહાર કર, તેમજ સૌંકલ્પ વિકલ્પાની જાળને બાળી નાંખ. કેમકે મનને મોકળું મુકવું એ જ્ઞાનીના માર્ગ નથી. પરંતુ પ્રબળ ચાગબળથી મનના રાધ કરી નિવિકલ્પ સુખસમાધિ પ્રાપ્ત કરવી એજ હિતકર છે.
પ, સંયમ યોગવડે પ્રાપ્ત થયેલી મનશુદ્ધિથી કાયાને તું કૃતાર્થ કર ! મતલબ કે શુદ્ધ મનથી તપ જપ તુ નિયમાનુ સેવન કરી સ્વદેહને સાર્થક કર, અને વિવિધ મનની રૂચિથી વ્યાસ આ જગતમાં પ્રમાણ યુક્ત (શુદ્ધ સનાતન) માર્ગના તુ નિશ્ચય કર
૬, ગુણ ગણુને ધારણ કરતું ( મહાગુણવાળું ) નિર્મળ બ્રહ્મવ્રત ( બ્રહ્મચર્ય ) ને તુ અગીકાર કર, અને સદ્ગુરૂના મુખથી નીકળેલા સદુપદેશને પવિત્ર નિધાનની જેમ સાચવી રાખ ! જેમ નિધન પોતાને પ્રાપ્ત થતા નિધાનની ઉપેક્ષા ન કરે તેમ સદ્ગુરૂના અપૂર્વ સર્વોયની તું ઉપેક્ષા કરીશ નહીં.
