________________
-
૦-ગ્ન
--
(श्लो. ३०) * गुर्जरविवेचनादिसमलङ्कृतः *
[૭૧] तथा परसमयेऽपि भर्तृहरिः -
"गङ्गातीरे हिमगिरिशिलाबद्धपद्मासनस्य, ब्रह्मज्ञानाभ्यसनविधिना योगनिद्रां गतस्य । किं तैर्भाव्यं मम सुदिवसैर्यत्र ते निर्विशङ्काः, संप्राप्स्यन्ते जठरहरिणाः शृङ्गकण्डूविनोदम् ॥१॥ वितीर्णे सर्वस्वे तरुणकरुणापूर्णहृदयाः, स्मरन्तः संसारे विगुणपरिणामावधिगतिम् । कदा पुण्येऽरण्ये परिणतशरच्चन्द्रकिरणां, त्रियामां नेष्यामो गुरुगदिततत्त्वैकशरणाः ॥२॥"
-- ગુણતીર્થ - તથા પરદર્શનમાં પણ ભર્તુહરિ જણાવે છે કે –
- ૯ (૪) ભતૃહરિની ભવ્ય ભાવધારા પ્રથમ શ્લોક :
(૧) ગંગાનદીના કિનારે હિમાલય પર્વતની શિલા ઉપર રચાયેલા આસનવાળા, અને (૨) બ્રહ્મજ્ઞાનના અભ્યાસની સુંદર વિધિથી સમાધિસમૃદ્ધ યોગનિદ્રાને પામેલા એવા મારા સુંદર દિવસો ક્યારે આવશે ? કે જે અવસરે વૃદ્ધ હરણિયાઓ નિઃશંક થઈને મારા શરીર પર પોતાનાં શીંગડા ખણવાથી ઉત્પન્ન થનારા વિનોદને પામશે. (કહેવાનું તાત્પર્ય એ કે, હું એવો સામ્ય-સમાધિભાવનાઓથી તરબતર ક્યારે થઈશ કે વૃદ્ધહરણિયાઓ મારાં શરીરને ઠુંઠાની સમાન સમજીને પોતાનાં શીંગડા ઘસી ખણજ મટાડીને આનંદ પામે...)
દ્વિતીયશ્લોક :
(૧) સર્વસ્વનો ત્યાગ કરીને દુન્યવી તમામ ચીજોનું મમત્વ-આકર્ષણ હટાવીને, (૨) અત્યંત કરુણાથી વ્યાપ્ત હૃદય ધરાવનારા, (૩) સંસારમાં સર્જાતા વિગુણપરિણામો= કડવાં ફળો, પાપમર્યાદાઓ, દુર્ગતિ વગેરેને સતત સ્મરણ કરતા ( વિચારતા), અને (૪) ગુરુભગવંતે કહેલા તત્ત્વના જ એક શરણવાળા એવા અમે, પવિત્ર જંગલમાં ઉદય પામેલા શરદઋતુના ચંદ્રના કિરણોથી વ્યાપ્ત એવી રાત્રીને ક્યારે પસાર કરીશું ? (અર્થાત્ અમારું મન પ્રશાંતવાહિતાથી એકદમ પ્લાવિત થઈ જાય અને કોઈ અપૂર્વ ભાવધારામાં જોડાઈ જાય કે જંગલ-રાત્રિમાં પણ નિર્ભય રહે એવો આલ્હાદદાયક અનેરો અવસર ક્યારે આવશે ?)
