________________
कुर्वन्तः स्ववशां रत्न-त्रयीदूत्या शिवश्रियम्। વૈરાફ : સેવ્યા, સાથવો ક્ષમામૃત:
સાધુના સત્યાવીશ ગુણરૂપી સૈન્યથી મનોહર, અઢાર હજાર શીલાંગરૂપી રથમાં બેઠેલા, ચરણના સિત્તેર ભેદ અને કરણના સિત્તેર ભેદરૂપી બશ્વરથી યુક્ત પાંચ વૈરી પ્રમાદો એ પંચોતેરને જીતીને રત્નત્રયીરૂપી.દૂતવડે શિવલક્ષ્મીને પોતાને વશ કરતા, વૈરાગ્યના રંગવાળા, ક્ષમા ધરનારા સાધુઓ સેવવા યોગ્ય છે.
શિષ્ય क्रियावान् विनयी प्राज्ञः सौम्यः श्रीमान् स्थिरो वशी। एवं सप्तगुण: शिष्यो, गुरोः स्वस्यापि सम्पदे ॥१७६।। ક્રિયાવાળો, વિનયી, ચતુર, સૌમ્ય, શોભાવાળો, સ્થિર અને આજ્ઞાપાલક-એસાત ગુણવાળો શિષ્ય ગુરુને અને પોતાને પણ સંપત્તિ માટે થાય છે. .. गुर्वाज्ञां मुकुटीकुर्वन्, गुरूक्तं कर्णपूरयन् ।
गुरुभक्तिं धरन् हारं, सुशिष्यः शोभते भृशम् ॥१७७॥
ગુર્વાજ્ઞાને માથે મુગટરૂપે ધારણ કરતો, ગુરુના વચનને કુંડલતરીકે આચરતો, ગુરુભક્તિરૂપ હારને ધરતો સુશિષ્ય અત્યંત શોભે છે.
પંચનમસ્કાર सर्वतीर्थमयो वर्ग-ग्रहार्तिशमन: पदैः। जेता कर्माणि संपद्भि-र्भयभित् संयुताक्षरैः ॥१७॥
૪૧
