________________
इन्दिरा मदिरा सेयं, यन्मत्तो मनुजस्त्त्यजेत् । विवेक- विनयन्यायान् पतन् संसारचत्वरे ॥ ३८२॥ લક્ષ્મી એક મદિરા છે કે જેનાથી પાગલ થયેલો મનુષ્ય સંસારરૂપી ચૌટામાં પડતો અને લથડિયાં ખાતો વિનય વિવેક અને ન્યાયને છોડી દે છે.
शाश्वतानन्तसिद्धिश्री - दशिरत्नत्रयी न हि । अध्रुव श्रीलवाखर्वगर्वान्धेनाधिगम्यते ॥ ३८३ ॥
ખરેખર, અનિત્ય એવી થોડી પણ લક્ષ્મીના જોરદાર ગર્વથી અંધ થયેલા જીવો શાશ્વત અને અનન્ત સિદ્ધિપદની લક્ષ્મીને બતાવનારી રત્નત્રયીને જાણી શક્તા નથી.
જીભ
"
लोला लोलायते येषां भक्ष्याभक्ष्येषु वस्तुषु । दीना मीना इव क्लेशं, ते लभन्ते भवस्थले ॥ ३८४ ॥ જેઓની જીભ ભક્ષ્ય-અભક્ષ્ય વસ્તુના ભક્ષણમાં ચપળ છે તે ગરીબડાઓ માછલીની જેમ સંસારચક્રમાં ક્લેશને દુઃખને પામે છે.
'
नरोऽप्यवशजिह्वो यः सोऽन्नकीटोऽम्बुपूतरः । जितजिह्वस्तु सन्तोष- सुधाहारः सुधायते ॥ ३८५ ॥ જીભ ઉપરના કાબુ વિનાનો માણસ અન્નનો કીડો છે અને પાણીનો પોરો છે પરંતુ જીભને જીતનારો સંતોષરૂપી અમૃતના આહારવાળો અમૃત- દેવ છે.
૯૦
