________________
હિષસર્વજ્ઞ—શ્રીમદ્ ટેમચન્દ્રાષાય—વિનિતમ્ – श्री वीतराग स्तोत्रम् | પ્રકાશ–પહેલા.
यः परात्मा परंज्योतिः परमः परमेष्ठिनाम् । आदित्यवर्णं तमसः परस्तादामनन्ति यम् ॥१॥
જેએ પરાત્મા, પર જ્યાતિ અને પરમેષ્ઠીએમાં પ્રધાન છેઃ જેમને પડિત પુરૂષ! અજ્ઞાનની પેલેપાર ગયેલાં અને સૂર્યની જેવા ઉદ્યોત કરવાવાલા માને છેઃ (૧)
सर्वे येनोदमूल्यन्त, समूलाः क्लेशपादपाः । मूर्ध्ना यस्मै नमस्यन्ति, सुरासुरनरेश्वराः || २ ||
જેઓએ રાગાદિ કલેશ વૃક્ષાને મૂળથી ઉખેડી નાંખ્યા છેઃ જેમને સુર અસુર મનુષ્ય અને તેના અધિપતિએ મસ્તક વડે નમસ્કાર કરે છેઃ (૨) प्रावर्त्तन्त यतो विद्याः, पुरुषार्थप्रसाधिकाः । यस्य ज्ञानं भवद्भावि - भूतभावावभासकृत् ||३||
જેમનાથી પુરૂષાને સિદ્ધ કરનારી શખ્વાદિ
