________________
૧૭
નારક વગેરે દુઃખને ભગવનારે હું કેવી રીતે થાઉં? (૧૩) चक्रासिचापाडुशवज्रमुख्यैः
सल्लक्षणैर्लक्षितमंहियुग्मम् । नाथ ! त्वदीयं शरणं गतोऽस्मि __दुर्वारमोहादिविपक्षभीतः ॥१४॥
હે નાથ ! દુખે કરીને નિવારી શકાય તેવા માહ વગેરે શત્રુથી ભય પામેલે હું ચક્ર, તરવાર, ધનુષ, વજી પ્રમુખ શુભ લક્ષણે વડે અલંકૃત એવું જે આ૫નું ચરણયુગલ, તેના શરણે આવેલો છું (૧૪) અાપ્ય વગ્ય ! શરણ ! ગુણ !
सर्वज्ञ ! निष्कण्टक ! विश्वनाथ !। दीनं हताशं शरणागतं च
मां रक्ष रक्ष स्मभिल्लभल्लेः ॥१५॥ હે અગણિત કરૂણાવાળા ! હે શરણ કરવા લાયક ! હે પવિત્ર! હે સર્વ જાણનારા ! હે નિષ્ફટક! હે જગન્નાથ ! દીન, હતાશ અને શરણાગત એવા મારૂં કામદેવરૂપી ભીલના ભાલાઓથી રક્ષણ કરો, રક્ષણ કરે. (૧૫)
