________________
રત્નમંજૂષા
૭૫ જયથી ભાવિત થયો હોય તો કાયા, વચન અને મનને ઉન્માર્ગે ન જવા દો (ન પ્રવર્તાવો).
ર૭૨ માફિયં મળો રસ, સાયટ્ટ વતૃમારું ગટ્ટટ્ટારું
તે ચિંતિ ૨ ર નહ૩, સંમિ પાવરહમારું ૪૮દ્દો
જેનું મન ચંચળ છે અને ઘણું આડુતેડું વિચારે છે તે વિચારેલું તેને કાંઈ પ્રાપ્ત થતું નથી અને ખરાબ કર્મો બાંધે છે. २७२ को दाही उवएसं चरणालसयाण दुव्वियड्डाणं।
इंदस्स देवलोगो न कहिजइ जाणमाणस्स ॥ ४९० ॥
જે ગર્વથી પોતાને દક્ષ - ડાહ્યો માને અને સંયમને વિશે પ્રમાદ કરે તેને ઉપદેશ કોણ આપશે ? કોઈ નહીં આપે. “અમે એ ઉપદેશ જાણીએ છીએ. દેવલોકનું સ્વરૂપ જાણતા ઇંદ્ર આગળ દેવલોકનું સ્વરૂપ ન કહેવાય.' આમ તે ઉપદેશ આપનારની સામે હસે છે. २७३ दो चेव जिणवरेहिं, जाइजरामरणविष्यमुक्केहिं ।
નરખિ પઢા મણિમા સુસમણ મુસ્તારમો વાવિકો
જન્મ-જરા-મૃત્યુથી મુક્ત થયેલા તીર્થંકરદેવે લોકોમાં મોક્ષના બે જ માર્ગ કહ્યા છે. શુદ્ધ ચારિત્રી (સાધુ) ૧, બીજો સુશ્રાવક ૨. ત્રીજો સંવિગ્ન પાક્ષિકની માક્ષમાર્ગ છે, પણ એ આ બે માર્ગમાં સમાઈ જાય છે તેથી જુદો કહ્યો નથી. २७४ सव्वं ति भाणिऊणं, विरई खलु जस्स सविआ नत्यि ।
सो सव्वविरइवाई, चुक्कई देसं च सव्वं च ॥५०३ ॥
