________________
રત્નમંજૂષા १०४ गुरु गुरुतरो अअइगुरु,पियमाइ अवच्चपिअजणसिणेहो। - चिंतिजमाणगुविलो, चत्तो अइधम्मतिसिएहिं ॥१४२॥
માબાપનો સ્નેહ ગાઢ, તેના કરતાં સંતાનનો સ્નેહ વધુ ગાઢ, તેનાથીયે પત્ની આદિ પ્રિયજનનો સ્નેહ અતિશય ગાઢ - વિચાર કરતાં આ સ્નેહ ગહન છે માટે ધર્મ ઉપરની અતિ તરસથી સાધુઓએ એ સ્નેહ ત્યજ્યો છે. १०५ माया पिया य भाया, भजा पुत्ता सुही अनियगा य ।
इह चेव बहुविहाई कति भयवेमणस्साई ॥१४४॥
માબાપ, ભાઈ, પત્ની, પુત્ર, મિત્ર, સ્વજન એ ઈહલોકમાં જ ઘણો ભય અને મનનાં દુઃખ કરે છે. ૨૦૬ સળંગોવિળાગો, ગળવિહેળાગો ય રે
कासी अरजतिसिओ, पुत्ताण पिया कणयकेऊ ।१४६ પિતા કનકકેતુ રાજાએ રાજ્યના વિષયમાં તૃષ્ણા થતાં પુત્રોના સઘળાં અંગોપાંગનું છેદન અને પીડન કર્યું. ૨૦૭ વિસયસુરામવસગો, પોરો માયા વિ માય રૂ.
आहाविओ वहत्थं जह बाहुबलिस्स भरहवई ॥१४७॥ વિષયસુખના રાગને વશ થતાં રૌદ્રપણે હથિયાર લઈ ભાઈ ભાઈને મારે છે; જેમ ભરતેશ્વર ચક્રવર્તી ભાઈ બાહુબલિને હણવાને માટે ચક્રરત્ન લઈ દોડી ગયા.
