________________
२८८
श्रीध्यानविलास.
रुपनीचरचा वारताथइरहिछे हेवोसमागमज्यांमले त्यां पणघणो आणंदमाने, एमगुरुवादीकनामलवाथकी एवं मनमांविचारेजे श्राजमनेचिंतामणीरत्नकोटाकोटिमल्यां श्राजमहारामनना मनोरथसर्वेफल्या एवो घणो श्राणं द पांमतो वलीमनमां एवविचारेजे आवांकारणमज ने मलेलांछे तेनोविरहेपडेनहि मारेअहोनिश एवाकार
नोसमागमरहेतोघणसारु एमत्रानंदमय चिंतवतोवर्ते तेनेप्रमोदभावनाकहिये २ हवेत्रिजीमध्यस्थभावनाकहि येछियेएटलेमध्यस्थकेहतांसमपरीणाम एटलेधर्मवंतपुरु ष अथवाज्ञानिपुरुषअथवासरखीसरधावालाएवाजीवोने देखीनेतेउपररागउपजेतथामिथ्यादृष्टी कुमार्गीहिंसकपु रुषो तेउपरपण तेवाप्रोतमनाधणीने तेवादेखीने दयाउप जे पणतेनाउपर देशनउपजे हेवोमननीमांहेलीकोरेवि चारथायजेएबिचाराअज्ञानछे तोहएनेउपदेशदेइने हेत युक्तियेकरीने एनेहूमार्गमालावं एधर्मपामेतो घणुसा रु हूतेनेमार्गमालावीशकतो बहूजसारुथाय नहितोएब चारा अनाथजिव नर्कादिकचारगतिमांरखडशे एवीरी तेविचारी तेनेउपदेशप्रमुखदेवो एमउपदेशदेतां कदा पिमार्गमां नावेतो पण एजीवउपर देशकरवोनहि एमचीतव के एबचाराअजाणछे नेसंसारबोहोलोबा कीजणायछे माठाकर्मनाउदये करीने धर्मपामीसकतान
