________________
॥१५३॥
प्फा रियपसंसो. ॥ १ ॥ सयलंतेनरपवरा - देवी नामेए चेल्लणा तस्स, चन विहबुद्धिसमेो-मंतीपुत्रो य अति. ॥ २ ॥ एगंमिय पत्यावे - देवीए जायदाद - लाइ निवो, नोि पासा मे - एगक्खनं करावे. ॥ ३ ॥ न्निग्गादेण इत्यीगण संताविए नरवणा, परिवलं तव्वयणं - अजयकुमारो य इहो. ॥ ४ ॥ तो ' वडूढश्णा समगं - थं निमित्तं महाकवीइ गयो, दिट्टो तेहि च रुक्खो - सुसोि महासाहो. ॥ ए ॥ साहिडिओ सुरेां – होहि त्ति विचित्तकुसुमधूवेहिं, अदिवासियोस साही — कोवासे अएण ॥ ६ ॥ ग्रह बुद्धिरं जिणं - - वासिसुरेण निसि पसुत्तस्स, सिहं अजयस्स महाणुभाव मा बिंदिदिसि एयं ॥७॥ टीका.
राजगृहनगरमां सम्यक्त्वनी स्थिरता जोइ हर्षेला इंद्रे वखायायलो श्रेणिक नामे राजा हतो. ॥ १ | तेनी आखा अंतःपुरमा श्रेष्ट चलणा नामे राणी हती अने चार बुद्धिवालो अजयकुमार पुत्र मंत्री हतो. ॥ २ ॥ एक वखते देवीने दोहलो थर्ता ते ए राजाने कछु के मारा माटे एक यंजेो मेहेल करावी आपो. ॥ || नहि अटकावी शकाय एवा स्त्रीही मुंजाइने राजाए तेलीने हा पामीने अजयकुमारने ते बाबत हुकम कर्यो. ॥ ४ ॥ त्यारे सुधार साये तेवो थंज मेळवावा अजयकुमार अटवीमां गयो. तेमणे त्यां जळकदार ने मोट । शाखावालुं काम जोयुं ॥ ५ ॥ ए काम देवताथी अधिष्ठित हो जाइए एम धारी अजयकुमार उपवास करी फूल अने धूपथी तेनी पूजा करी. : ६ त्यारे तेनी बुद्धिथी खुश यएला तरुवासि देवे राते अजयकुमारने स्वममां कां के महानुभाव, या जामने नहि काप
२०
श्री उपदेशपद.
