________________
॥ १२५ ॥
श्य नादि फरुसवणे हि -तजिएणं नवेहिया गुरुणा, अच्चतमहामुक्खा - ताहे जाया नरिंदसुया. ॥ १० ॥ रायावि वश्यर मिणं - अयाणमाणो मांमि चिंतेश, अच्चंत कलाकुसला - मममेव सुया परं एत्थ ॥ २० ॥ सो पुण सुरिंददत्तो - कल्लाकला अहिजिओ सय, अगणती समवयसा - चेडरूवं पि पच्चूहं ॥ २१ ॥ अह मदुरानयरीए – पव्वयन गराहिवो निययध्रुवं, पुछइ पुत्ति तुहवरो-जो रोय तं प णामेमि. ॥ २२ ॥ तीए पयंपियं ताय - इंददत्तस्स संतिया पुत्रा, सुव्वंति कलाकुसबा - सूरा धीरा सुरूवा य. ॥ २३ ॥ तेसिं एक सुपरिक्खिऊण राहाइ वेदविहिणा हं, जइ जसिता सयंचिय - गत्तूण तहिं वरेमि ति. ॥ २४ ॥ (ग्रं० १००० ) - पडवन्नं नरवणा - ताहे पराइ रायरिद्धीए, सा परिगया पयट्टा - गंतुं नयरंमि ईदपुरे. ॥ २५ ॥ तं इंतिं सोडणं- तुट्टेणं तेण इंदनरवणा, कारविया नियनयरी -
वेख मेळ्या' एटले तेश्रो महामूर्ख रह्या. ११७ या व्यतिकरनी राजाने कंइ खबर न होवाथी ते मनमां धारतो के केवळ माराज पुत्र प्रत्यंत कळाकुळ छे. २० आ तरफ सुरेंद्रदत्तने तेना सरखी वयवाळा गोपीना पुत्रो हेरान करता तेमनी दरकार राख्या वगर ते सघळी कळाओ शीखी रह्यो. २१ एवामां मथुरा नगरीमां पर्वत राजा पोतानी पुत्रीने पूछवा लाग्यो के पुत्री, तने जे वर पसंद होय ते परणा. २२ ते पुत्री बोझी के पिताजी, इंद्रदत्त राजाना पुत्र कळा कुशल, शूग, धीर, रुपवान् संजळाय बे. २३ माटे जो तमे कहो तो हुं जाते त्यां जड़ तेमांना एकने राधावेधथी पारखीने पसंद करी पर. २४ राजाए ते वात मान्य राखी एटले ते जोर गरमाथी इंदोर जवा नीकळी. २५
१७
श्री उपदेशपद.
