________________
॥१श्ना
एण मम्मो--पदियहं सारवेश अपमत्तो, जाओ तीए पुत्तो--सुरिंददत्तो कयं नाम. ॥ १२॥ तंमिय दिणे पसूयाणि--तत्थ चत्तारि चेरुवाणि, अग्गिरओ पव्वयो-- बहुली तह सागरयनामो. ॥ १३ ॥ उवणीओ पढणत्यं-बेहायरियस्स सो अमच्चेण, तेहिं चेडेहि समं--कक्षाकवावं अहिजे. ॥ १४ ॥ तेवि सिरिमासिपमुहा-रन्नो पुत्रा न किंचिवि पढंति, थेपि कलायरिएण-तामिया निययजणणीए-॥ १५ ॥ साहिति रोयमाणा-एवं एवंच तेण नणिय म्ह, अह कुवियाहि नणिजश्-नज्माओ रायमहिलाहिं.-॥ १६ ॥ हे कूमपंनिय, सुए--अम्हाणं कीस हणसि निस्संकं, पुत्तरयणाणि जहतह-न होंति एयंपि नो मुणसि ? ॥ १७ ॥ हा होउ तु
ज्झ पाढणविहीइ अञ्चंतमूढविहलाए, जो नसुए थेवंपिहु-तामंतो वहसि अणुकंपं ॥१॥ खातरी दाखझ ते हकीकतने अमात्य हमेश संचारी राखतो बाद तेणीने पुत्र जन्म्यो तेनुं सुरद्रदत्त नाम पामयुं. १५ तेज दिने त्यां चार गोपीओने त्यां चार पुत्रो जन्म्या हता तेमना नाम आ रीते पामवामां आव्याः-अग्निक, पर्वत, बहुळी, अने सागर. १३ सुरेद्रदत्तने अमात्ये जणवा माटे लेखाचार्यने त्यां आएयो. ते ते गोळानी साथे कळाओ शीखवा लाग्यो. १४ त्यां ते श्रीमाळि वगेरे राजकुमारो पण आवता, पण ते कशुं शीखता नहि, अने कळाचार्य तेमने जराक मारतो के ते रोता जइने पोतानी माताओने कहेता के पंमितजी अमने आवं आवं कहे छे त्यारे राणीओ गुस्से थइने पमितने आ रीते कहेती. १५ १६ अरे कमा पमित, अमारा पुत्रोने बेधाक था केम मारे ? दीकरा कं जेम तेम थता नथी एटलं पण नथी जाणता के ? १७ अति गुंजवण जरेली अने नकामी तारी जणतरने धिक्कार थाओ के तुं अमारा पुत्रोने मारतां जरापण दया लावतो नयी. १७ आम तेणीअोए कठोर वचनोए तरछोमेशा गुरुए तेमने
श्री. उपदेशपद.
