________________
પર ઠળીયા મંડન શ્રી ચિંતામણી પાર્શ્વનાથાય નમે નમઃ | પ્ર.... કા.........કી.......નિ............ન
આજથી ૪૦૦ ઉપરાંત વર્ષો પૂર્વે – શ્રી વીતરાગ પરમાત્માના શાસનાલંકાર શ્રીમત્તપાગચ્છમાં થયેલા શ્રીમત્ –તપાગચ્છગગનદિનમણી પરમ પૂજ્ય બહુશ્રુત મહામહોપાધ્યાયજી શ્રી ધર્મસાગરજી મહારાજશ્રીએ રચેલ “સ્વપજ્ઞ શ્રી તવતરંગિણી? નામના પ્રૌઢ અને ટંકશાળી ગ્રંથરત્નને ૭૫ ટીપ્પણીઓ અને ૧૦૧ શાસ્ત્ર અને સુવિશુદ્ધ પરંપરાનુસારી પ્રશ્નોત્તરીથી સુવિશુદ્ધપણે સુશોભિત એ-આ ભવ્ય અને ભગીરથ અનુવાદ ગ્રંથ “શ્રી શાસનકટકેદ્ધારક ગ્રંથમાલાને ૧૨ મા ગ્રંથાક તરીકે પ્રસિદ્ધ કરી આજે શ્રી સંઘના પવિત્ર કરકમલે પધરાવતાં અમે અતીવ આનંદ અનુભવીએ છીએ.
શ્રી મહાવીરદેવના- શાસનની અંદર અદ્યાપિપર્યત પૂજ્ય અનેક મહાસમર્થ શાસન સંરક્ષક જ્ઞાની મહાપુરૂ થઈ ગયા છે, વર્તે છે અને વર્તશે. એ મહાપુરૂષના પ્રતાપેજ ભગવંતનું શાસન પ્રવત્યું છે, પ્રવર્તે છે અને હજુ ૧૮પ૬૧ વર્ષ સુધી ચાલવાનું જ છે. છતાં દુઃષમકાલ હોવાથી આ કાલમાં તો ભગવંતના-“મારા શાસનમાં અનેક મત મતાંતરે થશે, શાસન ચાલની જેમ ચળાશે.” ઈત્યાદિ વચનેને આપણે ફલિતાર્થરૂપે અનુભવીએ છીએ, અને તે સહુ કઈ કલ્યાણકામી આત્માઓને માટે ભારે દુઃખને વિષય છે. છતાં પ્રભુશાસન સ્વ–પરને હિતકારી હોવાથી તે દુઃખને અવગણીને પણ પ્રભુ શાસનનું યથાશક્તિ સંરક્ષણ કરવું એ સૌ કોઈ આરાધકની ફરજ થઈ પડે છે. - તદનુસાર–આ પૂજ્ય બહુશ્રુત મહાપુરૂષ મહામહેપાધ્યાયજી શ્રી ધર્મસાગરજી ગણિવરશ્રીએ પિતાના સમયે વર્તતા-શાસન વિઘાતક અનેક કુમત પાક્ષિકેને શાસ્ત્રબળે એકલા હાથે પણ સજજડ પરાભવ કરીને પ્રભુનાં શાસનનું પ્રાણસટોસટ રીતે આબાદ રક્ષણ કરેલું છે. પ્રખર વિદ્વત્તાને વરેલા તેઓશ્રીએ, અનેક પ્રૌઢ ગ્રંથની પણ એવી તે સુઘડ-પ્રૌઢ અને સુંદરતમ રચના કરેલ છે કે-જેમાંની કેઈ જ એકાદ પંક્તિનેય અદ્યાપિ પર્યત એકાદ પ્રતિપક્ષી પણ અસત્ય ઠરાવી શકેલ નથી. એ મહાપુરુષની પંકિતઓના યથાર્થભાવમાં નિજ ગચ્છના તત્કાલીન અને વત્તમાનકાલીન કેટલાય વિદ્વાનને ચંચપ્રવેશ અશકય જણાયે છે! - ઉપરોકત હકીકતનું તેઓશ્રીકૃત આ “પજ્ઞ શ્રી તવતરંગિણી, નામના ગ્રંથ તે નાનું જ છતાં સબલ ઉદાહરણ છે. જેમકે-“તપાગચ્છની અવિચ્છિન્ન સામાચારીને પ્રમાણિક લેખાવનાર આ ભવ્ય ગ્રંથને વિક્રમની સત્તરમી સદીમાં ખરતરના પગલે શ્રી સિંહવિજયજી નામના તપાગચ્છના સાધુએજ “સાગર બાવની'માં-“કુમતિકાલ'ને “તત્ત્વતરંગિણી, પાણીમાંહિ બન્યા, એમ કહેવાની કરેલી મૂર્ખામી, આ ગ્રંથમાં તેઓનો ચંચપ્રવેશ જ નહિં થવા પામેલ હોવાનું સૂચક છે, અને (આ અનુવાદ ગ્રંથનું દત્તચિત્તે વાંચન કર્યા બાદ હરકેઈ શાસનપ્રેમી કહી શકે તેમ છે કે-) વર્તમાન નવાતિથિમતી તપાગચ્છીય વિદ્વાને માંના તે એક પણ વિદ્વાન મહાશયને આ ગ્રંથની પંકિતઓને સત્ય અર્થ સૂઝ જ નથી.”
આ ગ્રંથરત્નમાં–પર્વતિથિ કોને કહેવી, માનવી અને આરાધવી? એ બાબત સુંદર સ્પષ્ટીકરણ કરવામાં આવેલ છે. આશા છે કે-“આપણા સમાજમાં પર્વતિથિની આરાધના