________________
૪૩૯ તેણીએ એવું રોકી લીધું કે, ત્યાં બીજી કોઈ પણ પ્રિયા સ્થાન મેળવી શકતી ન હતી. કલાવતી જો કે કોઈ દિવસ જૂઠું બોલવાનું જાણતી ન હતી કે ચાડી પૈશુન્ય કરવાનું તેના સ્વભાવમાં ન હતું. ઈર્ષાને આધીન થતી ન હતી, તેમ જ પોતાના સૌભાગ્યનો ગર્વ પણ ન હતો. બીજાને પ્રિય વચનથી બોલાવવાનું, ઉચિત વિનય, આદર-સત્કાર-સન્માન કરવાનું, દુઃખીઓ વિષે દયા અને શીલપાલન જાણતી હતી. રાજા એકાંતમાં તેના વિષે ખૂબ જ અનુરાગી બની ગયો, વળી પરિવાર પણ તેના પ્રત્યે રંગાઈ ગયો, અરે ! શોર્યાવર્ગ પણ તેનાં વિવિધ પ્રકારનાં ગુણોની પ્રશંસા કરવા લાગ્યો સુખ-સમુદ્રમાં ડૂબેલી સ્વર્ગનાં સુખને પણ તણખલા સમાન માનતી, એવી તેના શિયાળાના દિવસો માફક જલ્દી પસાર થતા દિવસો કેટલા ગયા? તે પણ ખબર પડતી નથી.
હવે કોઈક મધ્યરાત્રિ-સમયે સુખે સૂતેલી હતી, ત્યારે દિવ્ય ચંદનના લેપથી વિભૂષિત, ક્ષીરસમુદ્રના જળથી પૂર્ણ, વિજળીના ઢગલા સરખા ઉજ્જવલ, કમલપત્રથી ઢંકાએલ, પોતાના ખોલામાં સ્થાપન કરેલ, વિશિષ્ટ મણિરત્નો જડેલ સુવર્ણકળશ જોયો. તરત જ જાગીને રાજાને જગાડીને કહ્યું કે, “હે પ્રિય ! આપણા કુલરૂપી આકાશમાં ચંદ્ર સમાન આલાદક, કુલમાં કલ્પવૃક્ષ સમાન સર્વના મનોરથો પૂર્ણ કરનાર, કુલદીપક કુલમંદિરના ધ્વજ સમાન એવો ભાગ્યશાળી પુત્ર તને જન્મશે.” (૧૭૫)
આપના કહેવા પ્રમાણે થાઓ એમ માનીને ધીરી એવી તે ગર્ભને વહન કરવા લાગી. અમૃતપાન કર્યું હોય, તેમ અતિશય હર્ષના પ્રકર્ષને પામી. વળી કલાવતી ગર્ભને અશાતા ન થાય, તે કારણે અતિઉષ્ણ કે શીતલ આહારનું ભોજન કરતી નથી, ભૂખ કે તૃષા સહન કરતી નથી, ઉતાવળે ચાલતી નથી, ગર્ભવૃદ્ધિ કરનારા વિવિધ પ્રકારના ઔષધોનું પાન દરરોજ કરે છે, ગર્ભ-રક્ષણ માટે ઔષધિઓ બાંધે છે. તેમ જ અનેક દેવતાની આરાધના કરે છે. લગભગ નવ મહિના પૂર્ણ થવાનો સમય નજીક આવ્યો, ત્યારે કલાવતીના પિતાએ પોતાને ત્યાં બોલાવી લાવવા માટે મુખ્ય સેવકો વગેરેને મોકલ્યા. કારણ કે, સ્ત્રી પ્રથમ પ્રસૂતિ પિતાને ઘરે કરે છે. જયસેનકુમારે પણ વિચાર્યું કે, “આ સુંદર પ્રસંગ ઉભો થયો છે.” જયસેનકુમારે પણ રાજાને વિશેષ પ્રકારનું ભેટાણું તથા બાહુમાં પહેરવા યોગ્ય અંગદ આભૂષણ આપવા માટે તૈયાર કર્યું અને પોતાના સેવકો સાથે મોકલ્યા. અનુક્રમે તે અહિ આવી પહોંચ્યા. દત્ત સાથેના પૂર્વ પરિચયના કારણે ગજશેઠના ઘરે ઉતારો કર્યો તેણે પણ સારું સન્માન ગૌરવ કર્યું. ભવિતવ્યતા. યોગે વિજયસેને મોકલેલ સેવકોએ પ્રથમ રાજાનો મેળાપ ન કરતાં પ્રથમ કલાવતીનો મેલાપ કર્યો અને પિતાનો સંદેશો જણાવ્યો, તેમ જ આવવાનું પ્રયોજન જણાવ્યું. પિતાના અને પિયરના સમાચાર લાંબા કાળે મળવાથી કલાવતીની કાયા એકદમ રોમાંચિતકંચુકવાળી બની ગઈ. જેથી તેના મુખ પર પ્રસન્નતા આવી ગઈ. પીયરિયાને દેખવાથી વદન કંઈક હાસ્ય કરવા લાગ્યું, સુંદર દંતશ્રેણિવાળું એવું તેનું મુખ આનંદપૂર્ણ અને વિકસિત નેત્રયુગલવાળું થયું. એમ આનંદમાં આવેલી કલાવતી આવેલા સેવકોનું સ્વાગત કરતી પૂછવા લાગી કે, “પિતાજી કુશળ છે ને, માતાજી સ્વસ્થ છે ને ? ભાઈ આનંદમાં છે અને તારા ભોગ માટે આ વસ્ત્રો મોકલ્યાં છે અને પિતાજીએ તો આ દેવદૂષ્ય વસ્ત્રની જોડી તારા માટે મોકલી