Page Text
________________
૪૧૧ આગળ તેના પિતાએ કુલ, રૂપ, વૈભવ, ભંડાર, કૌશલ્ય, કીર્તિવાળા જે જિનમતની બહાર હતા,તેમને ઘણાએ માગણી કરવા છતાં જે કન્યા આપી ન હતી, તે આ ધર્મ પામેલા ધર્મવણિકને આપી. અત્યારે ન માગવા છતાં જિનમતમાં અનુરાગવાળા એવા ધર્મ પ્રાપ્ત કરી. અથવા તો જિનમતમાં રહેલાને વગર માગ્યે સુખ આવીને સાંપડે છે. સંપૂર્ણ મનોરથવાળા તેનો વિવાહ પૂર્ણ થયો. ત્યારે પ્રિયા સહિત ધર્મ સર્વ કરવા યોગ્ય કાર્યો નીપટાવીને તાપ્રલિપ્તીએ પહોંચ્યો, તે બંનેનો સ્નેહ-સદ્ભાવવાળો પ્રેમ થયો. જેથી આંખના પલકારા જેટલો સમય પણ પરસ્પર એકબીજાનો વિયોગ સહન કરી શકતા નથી. હવે કોઈક સમયે ઘણાં કિંમતી કરિયાણાંઓ ભરીને વહાણ તૈયાર કરી. પોતાના ભાર્યા સહિત ધર્મ ધનોપાર્જન કરવા માટે સિંહલ દ્વીપ નામના દ્વીપે ગયો. ત્યાં ઘણું ધન ઉપાર્જન કરીને પ્રફુલ્લિત ચિત્તવાળો ઘરે આવવા પાછો ફર્યો, ત્યારે ભવ-સમાન ભયંકર એવા સમદ્રની અંદર ભવિતવ્યતાના નિયોગથી અણધાર્યો મેઘનો અંધકાર ફરી વળ્યો. મોટા મોટા કલ્લોલોને ઉછાળનાર એવો કલિકાવાત ઉછળ્યો. પ્રલયકાળના પવન વડે હણાયેલ મહાભયંકર મહાસમુદ્રને દેખીને અલ્પકાળમાં વહાણનાં લંગરોને વહાણના સેવકોએ લંબાવ્યાં. (૨૫).
જે શ્વેતપટવાળો સઢ હતો, તેને પણ સંકેલી લીધો. સમુદ્ર-દેવતાઓને પ્રાર્થના શરુ કરી. આ બંને વણિક દંપતીએ ત્યાં આગાર-સહિત પચ્ચકખાણ અંગીકાર કર્યું. ચક્ર ઉપર રહેલો માટીનો પિંડ જેમ ભ્રમણ કરે, તેમ યાનપાત્ર ભ્રમણ કરીને એક ક્ષણમાં સ્ત્રીના હૃદયમાં રહેલીગુપ્ત વાત જેમ ફૂટી જાય, તેમ તે તરત ભાંગી ગયું. જેમણે જીવવાની આશા છોડી દીધી છે, પાણીમાં ઉંચા-નીચા ડૂબતા અને તરતા એમ કરતાં કોઈ પ્રકારે સુંદરીએ અને ધર્મે બંનેએ બે લાકડાનાં પાટિયાં પ્રાપ્ત કર્યો. ચાર-પાંચ દિવસ પછી તેઓ બંને એક દ્વિીપમાં પહોંચી ગયા અને હર્ષ-વિષાદ કરતાં બંનેનો ફરી મેળાપ થયો. સમુદ્ર સમાન પાર વગરના આ ઘોર સંસારમાં વિપત્તિઓ પ્રાપ્ત થવી સુલભ છે, પરંતુ સુવિશુદ્ધ ધર્મની પ્રાપ્તિ થવી દુર્લભ છે. અસાર સંસારનું સ્વરૂપ અને જિનેશ્વરોએ કહેલાં તત્ત્વોનાજાણકારે સંપત્તિ પ્રાપ્ત થાય, ત્યારે પ્રમોદ અને આપત્તિમાં વિષાદ કરવો યોગ્ય નથી. ધીરપુરુષ હોય કે કાયરપુરુષ હોય, પરંતુ બંનેએ અવશ્ય સુખ-દુઃખ સહન કરવાનાં જ હોય છે. માટે બુદ્ધિશાળી ધીર-પુરુષોએ આ ઉદયમાં આવેલાં સહન કરી લેવા યોગ્ય છે. ખરેખર તે પુરુષો ધીર અને સાહસિક ઉત્તમ સત્ત્વવાળા અને મહાયશવાળા છે કે, જેઓ આપત્તિ પામવા છતાં પણ અહિ ધર્મકાર્યમાં પ્રસાદ કરતા નથી.
- આ પ્રમાણે સામસામા ધર્મદેશના કરીને ધીરભાવોને ભાવતા, શ્રાવકધર્મનું સુંદર પાલન કરતા હતા. ધર્મમાં અતિસ્થિરતા પામેલા એવા તેઓએ બેટના કિનારા ઉપર વહાણ ભાંગી ગયાના ચિહ્ન તરીકે વૃક્ષ ઉપર ધોળી ધજા ફરકાવી. તે ધ્વજા દેખીને નાની નાવડીમાં બેસીને કેટલાક મનુષ્યો ત્યાં આવી પહોંચ્યા. તેઓએ ધર્મને કહ્યું કે, “અમને લોચન નામના વેપારીએ મોકલ્યા છે. જો તમારે જેબૂદ્વીપમાં આવવું હોય, તો આ નાવડીમાં આવી જાય.' ત્યારે પ્રિયા સહિત ધર્મતે નાવડીમાં ચડી બેઠો. એટલે પછી મોટા વહાણના માલિકે તેને ગૌરવ
| SR No. | 022151 |
| Book Title | Updeshpad Mahagranth |
| Original Sutra Author | Haribhadrasuri |
| Author | Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay |
| Publisher | Ranjanvijay Jain Pustakalay |
| Publication Year | 2005 |
| Total Pages | 586 |
| Language | Sanskrit, Gujarati |
| Classification | Book_Devnagari & Book_Gujarati |
| File Size | 19 MB |