________________
પ્ર. ૪ દિનચર્યા–નમેાસ્તુ અને વિશાલ લાચનનાં અ
૨૭૧
કુતીર્થીઓથી જેઓ પ્રરોક્ષ = ન ઓળખાય તેવા છે (કુતીર્થીએ જેને ઓળખી શકતા નથી) તે શ્રી વર્ધમાન સ્વામિને નમસ્કાર થાઓ ! હવે બીજી સ્તુતિથી સ` જિનેશ્વરીને સ્તવે છે કે
-
“ચેવાં વિચારવિન્દ્રાશ્યા, ન્યાયામ – માહિ. પત્યા 1
सदृशैरिति संगत' प्रशस्य, कथित सन्तु शिवाय ते जिनेन्द्राः ||२|| "
અ– જેનાં શ્રેષ્ઠ ચરણકમલની શ્રેણીને ધારણ કરતી એવી (દેવરચિત ) વિકસિત સુવણું કમળની શ્રેણીનું પ્રભુના ચરણા સાથે જે મિલન, (સાનેરી એવા) તે સરખે સરખાની સાથે મીલન પ્રશસ્ત છે, એમ જે આ મીલનને પડિતાએ પ્રશ'સ્યુ છે. તે શ્રી જિનેશ્વરા કલ્યાણકારી થાઓ ! હવે ત્રીજી સ્તુતિથી જિનવચનની સ્તુતિ કરે છે કે
'कषायतापादितजन्तुनिवृति, करोति या जैनमुखाम्बुदोद्गतः ।
स शुक्रमासोदद्भववृष्टिसन्निभो, दधातु तुष्टिं मयि विस्तरों गिराम् || ३ ||
66
અથ – જિનેશ્વરના મુખમાંથી પ્રગટેલા જેઠ માસની વૃષ્ટિ સરખા જે વાણીના વિસ્તાર કષાયના તાપથી પીડાતા જીવાને શાન્તિ કરે છે તે (વાણીના વિસ્તાર) મને પ્રસન્ન (શાન્તિ) કરા ! હવે વિશાલ લાચન' રૂપ ત્રણ સ્તુતિમાં પ્રથમ વીરપ્રભુની સ્તુતિ કરે છે કેવિચાહહોવન – ૬૦, મોથ તાંગુલમ્ |
પ્રાતથી રનિનેન્દ્રસ્ય, મુવા પુનાતુ વ: 11×૫''
અર્થ - વિશાલ નેત્રોરૂપી પત્રોવાળુ અને ઉજ્જવળ એવા દાંતના કારૂપી કેસરાવાળું, શ્રી વીર પ્રભુનુ` મુખરૂપી કમળ પ્રાતઃ સમયે તમને પાવન કરો ! હવે સવ જિનાની સ્તુતિ કરે છે કે
66
"(
'येषामभिषेक कर्म कृत्वा मत्ता हर्षभरात् सुख सुरेन्द्राः ।
तृणमपि गणयन्ति नैव नाक, प्रातः सन्तु शिवाय ते जिने 'द्राः ||२|| "
અર્થ - ( મેરૂ પર્યંત ઉપર) જે જિનેશ્વરાના જન્માભિષેક કરીને હર્ષોંના સમુહથી મત્ત (તૃપ્ત) ખનેલા ઇન્દ્રો સ્વર્ગના સુખને તૃણુ તુલ્ય પણ ગણતા નથી, તે જિનેશ્વરા પ્રાતઃકાલે કલ્યાણ માટે થાઓ ! હવે જિનમતની સ્તુતિ કરે છે કે
"कलंक निर्मुक्तममुक्त पूर्णतः कुतर्क राहु-प्रसन' सदोदयम् ।
अपूर्व चंद्र' जिनच' प्रभाषित', दिनागमे नौमि बुधैनमस्कृत ॥३॥
અ- (અહીં જિનવચનને અપૂર્વ ચન્દ્રની ઉપમાથી સ્તવે છે કે) જે સદા કલ`ક રહિત છે, કદી પૂર્ણતાને છેાડતું નથી (સદા પૂર્ણ રહે છે ), કુતર્કોરૂપી રાહુનું જે ગ્રસન કરે છે અને જે સદા ઉદયવ ંતુ છે (અસ્ત થતા જ નથી) તેથી જ જે આકાશચંદ્રથી વિશિષ્ટ અપૂર્વ ચંદ્રતુલ્ય
