________________
અહે તે અજવું સાહુ, અહે તે સાહુ મદ4; અહો તે ઉત્તમ ખંતી, અહે તે મુક્તિ ઉત્તમા. ૧૫ ઇહંસિ ઉત્તમ ભંતે, ઈચ્છો હાહિસિ ઉત્તમ લગુત્તમુત્તમ ઠાણું, સિદ્ધિ ગચ્છસિ નીરઓ. ૧૬ આયરિય નમુક્કારે, જીવ મોએઈ ભવ સહસ્સાઓ; * ભાવેણ કિરમાણે, હાઈ પુણો બહિલાભાએ. ૧૭ આયરિય નમુક્કારે, સવપાવપણાસણે; મંગલાણં ચ સવેસિં, તઈયં હવઈ મંગલં. ૧૮ ભાવાર્થ – સ્પષ્ટ છે) ૧૩
અહે! ઇતિ આશ્ચર્યો! આપે કેધને કે જય કયાં છે? માનને કે પરાજય કર્યો છે? માયાને કેવી દૂર કરી છે? અને લેભને કે વશ કયો છે ? (૧૪)
અહો આપનું આર્જવ (સરલપણું) કેવું ઉત્તમ છે? અહે આપનું માર્દવ (નમ્રપણું) કેવું રૂડું છે? અહે આપની ક્ષમા કેવી ઉત્તમ છે? અને આપની સંતેષ વૃત્તિ કેવી શ્રેષ્ઠ છે. (૧૫)
હે ભગવંત! આપ અહિં પ્રગટ જ ઉત્તમ છે ! વળી આપની ઈચ્છા-અને રથ વડે કરીને પણ ઉત્તમ છે અને અંતે પણ કમલને ટાળીને આપ મેક્ષ નામનું સોત્તમ સ્થાન જ પામવાના છે, (૧૬)
આચાર્ય મહારાજને કરેલે નમસ્કાર જીવને હજારે અમે ભવભય થકી મુક્ત કરે છે. અને તે ભાવ સહિત કરવામાં આવતે નમસ્કાર જીવને સમકિતને લાભ આપે છે. (૧૭) - ભાવાચાર્યને ભાજસહિત કરેલ નમસ્કાર સર્વ પાપને પ્રક કરીને નાશ કરનારે થાય છે, અને તે સર્વ મંગલમાં ત્રીજું મંગલ છે, ૧૮,
ઇતિશમ.
