________________
(३६७) ब्यु के हे सुनगि ! तुं रुदन शा माटें करे ? त्यारे कन्या बोली के, अहो सुजग ! सांकेत पुरपाटणे सुराष्ट्रराजा , तेनी सुनंदा नामें हुं पुत्री बु. वली जेवारें हुं यौवनावस्थाने पामी, तेवारें महारा पितायें संकल्प कस्यो जे ए महारी पुत्री हुँ सनत्कुमारने परणावीश ! पण एक दिवसें कोश्क विद्याधरें मने तिहांथी अपहरीने शहां आणी बे. हवे महारी शी गति थाशे ? कुमर बोल्यो, के तुं जय राखीश नही. सनत्कुमार ते ढुंज बुं. एवी वात करे बे, एटलामा ते कन्यानो हरण करनार विद्याधर पण त्यां श्रावी पहोतो, तेनुं अने कुमरनुं माहोमांहे युद्ध थयु. कुमर जीत्यो भने सुनंदानुं पाणिग्रहण कऱ्या. वली जे विद्याधरने जीत्यो तेने पण प्रथम ऋषीश्वरें कदेबु हतुं ते उपरथी पोतानी पुत्री कुमरने परणावी अनेक विद्या आपी ने वैताढ्य पर्वतें लइ गयो. तिहां श्रीशांतिनाथजीनां अनेक बिंब वंदाव्यां तिहांथी निकलीने में आज श्राही तमोने मल्या बैयें.
इत्यादि वार्ता मंत्रीश्वर श्रागल कहीने पनी तिहांधी अंतेउर तथा मंत्री सहित चाख्या, ते ह