________________
(२६७) श्राव्यो देखाय , हुँ तहारी करेली जक्तिथी संतोष पाम्यो ढुं ! माटें परकाया प्रवेशकारिणी विद्या ले. ते वचनो सांजली राजा बे हाथ जोडी बोल्यो के हे स्वामी! ए विप्रने पण आपनी सेवा करतां घ. णा दिवस थया, माटें जेम महारी उपर तुष्टमान थया, तेम एनी उपर पण तुष्टमान थक्ष विद्या श्रापो. तेवारें सिद्धेश्वर बोल्यो के हे परफुःखगंजक सत्पुरुष ! सर्पने दूध पीवराववाथी शो फायदो थाय ? तो पण राजायें घणी प्रार्थना करी प्रणिपत्य करीने ब्राह्मणने पण विद्या श्रपावी. पडी राजा तथा ब्राह्मण बेहुने विद्या साधवानो विधि कह्यो, ते प्रमाणे विद्या साधीविद्या सिझ करी गुरुनी श्राझा मागी राजा श्रने ब्राह्मण बेहु उजायणीनी बाहेर आव्या, ते वखत राजायें ब्राह्मणने त्यांज बेसाड्यो अने पोतें राज्यस्थिति जोवा जणी नगरीमांहे श्राव्यो, तिहां प्रथम प्रजाना समाचार जोश पड़ी राज्यमंदिरमा श्राव्यो. तिहां पट्टहाथीना मरणथी राजलोक श्राकुल थयेला दीग. राजा फरी ब्राह्मण पासें श्राव्यो विद्यानी परीक्षा करवा सारु पोताना शरीरमाहेश्री जीव काहाडी निर्जीव काया करी ते