________________
(१५) महारुं नाम पुर्गचंग ले जाते कुमंबी बुं अने शालिग्राममा रहुं बुं, कोश् कामविशेषे आहीं श्राव्यो ढुं. आवतां असुर थ तेथी तलारें मने पकड्यो. ते सांजली राजायें प्रउन्नपणे ते वातनो निश्चय करवा माटे शालीग्रामें माणस मोकट्यो, पण चोरें ते ग्रामना सर्व माणसो साथै प्रथमथी संकेत करेलो हतो माटे तिहांना रहेवासीयें तेमज तेनुं नाम गम सर्व ते माणसने कही संजलाव्यु. तेवारें माणसे फरी श्रावी राजा श्रागल सर्व समाचार कह्या, ते सांजली अजयकुमार विचाखुजेए चोर पण महाकपटी . पडीतेने दिलासोश्रापी पोताती पासे राख्यो.
जेवारें अजयकुमार सामायिक पोसह प्रमुख करे, तेवारे ते पण तेमज अजयकुमारनी साथे श्रावकनी करणी करे, तेना मनोगत जाव को जाणे नही ॥ यतः॥ रामउवाच ॥ पश्य लक्ष्मण पंपायां, बकः परमधार्मिकः ॥ शनैश्च मुंचते पादौ, जीवानामनुकंपया ॥१॥ मत्स्यउवाच ॥ सहवास्येव जानाति, सहवासि विचेष्टितम् ॥ प्रशंस्यते च रामेण, तेनाहं नकुलीकृतः ॥२॥ मुखथी मिष्टवचन बोले अने संसारमां तो मिष्टवचन ववन लागे तेथी कोयलनी
