________________
२०४
पट् द्रव्यना बोल. आत्म द्रव्यने न माने तेनी साध्य शुन्य साधना-क्रिया जेम घृत अथवा लुण विना रस वती न शोभे तेवी छे. तेम सत्ताये केवळज्ञान न माने अने जीव गमे तेटली क्रिया करे, द्रव्य ज्ञाननो अभ्यास करे, ते करणी सर्वे शुभाश्रव पुन्यफळनी दाता छे. ते तो परभाव छे, अनंत वार जीव पाम्यो ते पाम्यानुं शुं आश्चर्य छ ? ते माटे आचारंग, नंदि, मोक्ष मार्गाध्ययन, भगवति, पन्नवणा, अनुयोगद्वारादि, दश वैकालिक सूत्रोना रहस्यने गुरु गमथी समजे, आराधे सकळ आगमनी शाखे आत्माथि मोक्षार्थि निर्जरार्थिने तो एकांतहित, पार्श्वमणी, चिंतामणी, रसकुंपि, अमृत रसकुंभ, चित्रावेली, कल्पवेली, सिद्धिमंत्रथी अधिक, अनोपम, सार सर्व ज्ञान- तत्त्व ए जे केवळज्ञान सत्ता ए मानीने शक्ति प्रमाणे शुद्ध व्यवहार क्रिया करीने शुध्ध सत्ता प्रगट करवी. ए सर्व सद्हणाथी क्रोडी गमे युक्तिवाळा मळे तोपण सद्हणाथी न चळवू फरी फरीने जीवने आत्म द्रव्यनी शुध्ध केवळ श्रध्धा थवीज महा. दुर्लभ छे, ते माटे ज्ञानामृतमां झीली, सकळ जंतुनी रक्षा करी, गुणीना गुणग्राम करी, आत्मानी निंदा करी, सकळ जीवने उपगार बुद्धि चितवी, सर्व इया, अवर्णावाद मात्रनोनिषेध करी,सकळ उपगारी पुरुषनो क्षण क्षण उपगार समरी सरल स्वभावी उदासी भावे रहिने पूर्व अनंत जीव सत्ताने वर्या,वरेछे आगामी काळे वरसे.पणुं शुंकहिए? ए विचारणा तोपोताना जीवने हाथ छे,ए शिखामण प्रमाण करे तेहना सकळ कार्य सिद्ध थाय, इति षट् द्रव्य विचार संपूर्ण.
