________________
પ્રાણીવધ, હિંસાદિ ખરાબ આચરણ કરનારાઓનો વિપાકપરલોકમાં-નરકાદિમાં કેવો ભયંકર થાય છે. ક્ષણ લાભ દીપના - અલ્પકાળમાં પણ કર્મનિર્જરા અને પુણ્યોપાર્સનરૂપ મહાન લાભની દીપના – પ્રકાશના અર્થાત્ અલ્પકાલની સાધના અને અનંત ભવિષ્યનું સુખ જોઈ, ધર્મમાં એક ક્ષણ પણ પ્રમાદ ન કરવો તે વિષે વિવિધ જ્ઞાનાદિ એવા ધર્મગુણોને વિષે વર્તમાન જીવનમાં યશની પ્રાપ્તિ અને મર્યા પછી પરભવમાં પુનઃ ધર્મની પ્રાપ્તિ યાવત્ મુક્તિ-સુખ તે વિષે ચિત્તમાં વિચારણા કરે.
बाहगदोसविक्क्खे धम्मायरिए य उज्जयविहारे । एमाइचित्तनासो संवेगरसायणं देयं ॥ १९ ॥ बाधक दोषविपक्षे धर्माचार्ये चोद्यतविहारे । एवमादिचित्तन्यासः संवेगरसायनं ददाति ॥ १९ ॥
આત્માના બાધક દોષોના નાશ માટે, તેતે દોષોના વિપક્ષગુણોને વિષે દા.ત. રાગ-વિરાગ, ક્રોધ-ક્ષમા, માન-નમ્રતા વગેરેનું ચિંતન કરે. અને પોતાના ઉપકારી ધર્મદાતા, ઉદ્યતવિહારી, ધર્માચાર્યને વિષેતેઓ કઈ દિશામાં વિચરે છે, કેવુંવિશુધ્ધ સંયમજીવન જીવે છે ઈત્યાદિ અને પોતાના પ્રમાદની નિંદા વગેરેને વિષે ચિંતન કરવારૂપ ચિત્તનું સ્થાપન એવું સંવેગમાટેનું રસાયણ-મહા ઔષધ આત્માને આપે. અર્થાત આવા ચિંતનથી સંસારના વિરાગરૂપ અથવા મુક્તિના તીવ્ર અભિલાષરૂપ આત્મામાં સંવેગ ઉત્પન્ન થાય છે.
गोसे भणिओ य विही इय अणवरयं तु चिट्ठमाणस्स। पडिमाकमेण जायइ संपुन्नो चरणपरिणामो ॥२०॥ गोषे भणितश्च विधिरित्यनवरतं तु चेष्टमानस्य । प्रतिमाक्रमेण जायते संपूर्णश्चरणपरिणामः ॥ २० ॥
૭૧
