________________
एए सोऊण बुहो परिभावंतो उ तंतजुत्तीए । पाएण सुद्धबुद्धि जायइ सुत्तस्स जोग्ग १त्ति ॥१७॥
एतान् श्रुत्वा बुधः परिभावयंस्तु तन्त्रयुक्त्या । प्रायेण शुद्धबुद्धिर्जायते सूत्रस्य योग्य इति ॥ १७ ॥
मज्झत्थयाइ नियमा सुबुद्धिजोएण अत्थियाए य । नज्जइ तत्तविसेसो न अन्नहा इत्थ जइयव्वं ॥१८॥
मध्यस्थतया नियमात्सुबुद्धियोगेनार्थितया च । ज्ञायते तत्त्वविशेषो नान्यथात्र यतितव्यम् ॥ १८ ॥
(૧૭,૧૮)આ અધિકારો સાંભળીને શાસ્ત્રયુક્તિથી પરિભાવન કરતો પંડિત
જણ પ્રાયે કરીને નિર્મળ બુધ્ધિવાળો સૂત્ર માટે યોગ્ય થાય છે. કારણકે નિર્મળબુધ્ધિના યોગથી, તત્વના અર્થીપણાથી અને મધ્યસ્થપણાથી અવશ્ય તત્ત્વ વિશેષ જણાય છે. અન્યથા તે સિવાય આ વિશેષ પ્રકારનું તત્ત્વ જણાતું નથી. માટે નિર્મળ બુધ્ધિના યોગ, તત્ત્વના અર્થીપણા અને મધ્યસ્થતા માટે યત્ન કરવો. આગળની ગાથામાં યત્ન શું અને કેવી રીતે કરવો તે જણાવે છે.
गुणगुरुसेवा सम्मं विणओ तेसिं तदत्थकरणं च । साहूणमणाहाण य सत्तणुरूवं निओगेणं ॥१९॥ गुणगुरुसेवा सम्यग्विनयस्तेषां तदर्थकरणं च । साघूनामनाथानां च शक्त्यनुरूपं नियोगेन ॥ १९ ॥
(૧૯) ગુણવાન ગુરૂની સેવા, તેઓનો સમ્ય વિનય અને તેઓના તથા
સાધુઓ અને અનાથોના પ્રયોજનો અવશ્ય શક્તિ પ્રમાણે કરવા. १ जोगति
