________________
ઉપદેશમાળા
૧૭૭ जुग्गा सुसाहुवेरग्गिआण परलोगपत्थिआणं च । संविग्गपक्खिआणं, दायव्वा बहुसुआणं च ॥५३९।। * इय धम्मदासगणिणा जिणवयणुवएसकज्जमालाए।
मालव्व विविहकुसुमा, कहिआ य सुसीसवगंगस्स ।।५४०।। * संतिकरी वुड्डिकरी, कल्लाणकरी, सुमंगलकरी य । होइ कहगस्स परिसाए, तह य निव्वाणफलदाई ।।५४१।।
જિનાગમ-કલ્પવૃક્ષ (મિથ્યાશાસ્ત્રારૂપી વૃક્ષોને અકિંચિત્કર ઠરાવતું હોવાથી જયવંતુ વર્તે છે.
(પ૩૯) સુસાધુ અને વૈરાગી શ્રાવકો તથા (સંયમ સન્મુખ થવાથી) પરલોક-હિતની પ્રવૃત્તિમાં ઉદ્યત સંવિગ્નપાક્ષિકને આ ઉપદેશમાળા (આપવા) યોગ્ય છે, ને એવા વિવેકી બહુશ્રુતને આપવી.
(૫૪૦) જિનવચનના ઉપદેશના કાર્ય(આગમો)ની માળામાંથી ધર્મદાસગણીએ વિવિધ પુષ્પોવાળી માળાની જેમ એ પ્રમાણે (ગૂંથીને વિવિધ ઉપદેશવાળી આ ઉપદેશમાળા) ઉત્તમ શિષ્યવર્ગને કહી.
(૫૪૧) આ ઉપદેશમાળા ઉપદેશનાર તથા (સાંભળનારી) સભાને (વિષયાસક્તિ તથા કષાયોની) “શાંતિ'sઉપશમ કરનારી, (વૈરાગ્ય તથા જ્ઞાનાદિ ગુણોની) વૃદ્ધિ કરનારી, (આત્મહિત-પ્રવૃત્તિરૂપ) કલ્યાણને કરનારી, (વિજ્ઞનિવારક તથા ઉચ્ચતર પ્રશસ્ત અધ્યવસાયપ્રેરક) ઉત્તમ મંગળને કરનારી બને છે. અને એ જ રીતે આગળ વધતાં) નિર્વાણ-મોક્ષફળને આપનારી બને છે.
