________________
૧૪૪
ઉપદેશમાળા रयणुज्जलाइँ जाइं, बत्तीसविमाणसयसहस्साइं। वजहरेण वराई, हिओवएसेण लद्धाइं ॥४५१।। सुरवइसमं विभूई, जं पत्तो भरहचक्कवट्टी वि । माणुसलोगस्स पहू, तं जाण हिओवएसेण ||४५२।। लभ्रूण तं सुइसुहं, जिणवयणुवएस-मऽमयबिंदुसमं । अप्पहियं कायव्वं, अहिएसु मणं न दायव्वं ॥४५३।। हियमप्पणो करितो, कस्स न होइ गरुओ गुरू गण्णो ।
દિયે સમયાંતો, વકસે જ વિપગો રોડ઼? I૪૬૪|| (૪૫૧) એ જ વજઘર ઇન્દ્ર જે (ઇન્દ્રનિલાદિ) રતોથી ચમકતા ૩૨ લાખ શ્રેષ્ઠ વિમાનો(ની માલિકી) મેળવી તે હિતોપદેશ(ના આચરણ)થી.
(૪૫૨) મનુષ્યલોકના (છખંડના) સ્વામી ભરત ચક્રવર્તીએ પણ ઈન્દ્ર જેવી સમૃદ્ધિ પ્રાપ્ત કરી, તે (પણ) હિતોપદેશ-આચરવાના પ્રભાવે બન્યું સમજ. (એ પ્રાપ્તિ કરાવવાનું સામર્થ્ય હિતોપદેશનું જ છે. માટે કર્તવ્ય શું? તો કે,-)
(૪પ૩) શ્રોત્રને સુખદ અમૃતબિંદુ સમાન શ્રી જિનવચનોપદેશ પ્રાપ્ત કરીને આત્મહિત (કરનાર જિનવચનોએ કહેલું) કરવું જોઈએ, અને (જિનવચન-નિષિદ્ધ હિંસાદિ) અહિતને વિષે મન પણ નહિ લઈ જવું જોઈએ, (પછી વચન, કાયા લઈ જવાની શી વાત?)
(૪૫૪) (જિનવચનાનુસાર) આત્માના હિતને આચરનારો કોનો-“ગરુઓ ગુરુ” પ્રધાન આચાર્ય સમાન તથા “ગણ્ય'=સર્વ કાર્યમાં પૂછવાલાયક નથી થતો? (અર્થાત સર્વનો ગણ્ય મોટો ગુરુ થાય છે. ત્યારે) અહિતને આચરનારો કોને અવિશ્વનીય નથી થતો ? (અહીં માને કે “અમે હિતાચરણ ને યોગ્ય નથી, અમે શી
